Beste Fiena,
Mag ik me even voorstellen? Ik heet Stella, 66 jaar, weduwe en ik heb een zoon van 35 jaar: Sinds een jaar ben ik gepensioneerd. Ik had een part-time baan als secretaresse bij een advocatenkantoor. Dat was altijd de reden dat ik geen tijd en ook geen energie had voor een hobby. Ik heb gewoon best veel tijd voor mezelf nodig. Ik ga altijd tijdig naar bed omdat ik minstens negen uur slaap nodig heb. Als ik van mijn werk kwam om 13.00 uur deed ik meestal een dutje. Dan was er mijn huishouden, boodschappen en koken. Dat koken schoot er wel eens bij in omdat ik dat werk niet zag zitten alleen voor mezelf. Aan deze bezigheden had ik mijn handen vol! Het gevolg van mijn levenswijze is dat ik nooit een spannend, bruisend leven heb gehad. Iedere dag was eigenlijk hetzelfde.
Tegenwoordig heb ik de hele dag vrij en ik wil toch wel tijd gaan besteden aan een hobby. Ik heb niet veel vrienden en kennissen en daar wil ik ook verandering in brengen.
Ik zoek dus een leuke hobby en tevens mensen die interessant zijn. Dat is een moeilijke opgave heb ik gemerkt.
Ik heb al diverse hobby’s geprobeerd maar ze spreken me gewoon niet aan.
Noem bijvoorbeeld een bridgeclub. Dat bridgen krijg ik niet goed onder de knie. Het gevolg is dat mijn partners steeds afhaken en niet meer met mij willen bridgen. Het is een stelletje fanatiekelingen. Niets aan, alleen bridgen en geen persoonlijke contacten. Toen ben ik gaan wandelen. Bah, door weer en wind door de modder banjeren. Dat is niets voor mij. Daarna ben ik gaan gymmen met bejaarden. Steunen en kreunen alom. Daar werd ik niet vrolijk van. Ik ben ook al bij een zwemclubje gegaan. Dan moet ik eerst op de fiets naar een zwembad in een dorp verderop, daarna alsmaar baantjes trekken en daarna met nat haar weer op de fiets. Dat is echt teveel gevraagd. Ik ben ook een keer gaan kienen. Dat vind ik onnoemelijk saai en één middag was voor mij genoeg. Mijn volgende project was sieraden maken. Ik heb een leesbril nodig en ik kon de kleine kraaltjes nog steeds niet zien. Te veel gepriegel voor mij. Vervolgens ben ik bij een kookclub gegaan. We moesten maaltijden bereiden die ver van mijn bed waren. Ingrediënten gebruiken waar ik nog nooit van gehoord had. Ik ben van stevige Hollandse kost. De club was voor liflafjes. Ik hou er niet van.
Al die clubleden waren niet van plan om vrienden en vriendinnen te worden. Ik heb niemand overgehouden van mijn zoektocht naar interessante mensen. Fiena, wat raadt u mij aan?
Beste C,
Kent u het verhaal van ‘Vrouwtje Ontevreden’? Het eind van het verhaal is dat ze met lege handen stond.