Wilma van de Greef (50) had wel zin in een reisje naar Zuid-Frankrijk met haar schoonmoeder. Ze was nieuwsgierig hoe het zou zijn in een bedevaartplaats. Ze had geen bijzondere verwachtingen.

Hoe ging een en ander in zijn werk?

Wilma: “Mijn schoonmoeder is licht gehandicapt en 78 jaar. Ze is moeilijk ter been. Een heupoperatie is nooit helemaal goed gekomen. Via de VGZ , haar ziektekosten verzekering, werd haar een reis aangeboden, een bedevaart naar Lourdes. Een keer in de vijf jaar kun je je daarvoor inschrijven. Wij gingen met een groep van in totaal 600 mensen, bedevaartgangers, begeleiders en er gaat een groep vrijwilligers mee met een medische achtergrond bijvoorbeeld verpleegkundigen en artsen. De begeleiders zoals ik, ondersteunen deze vrijwilligers. Ik was er alleen om mijn schoonmoeder bij te staan. Iedere bedevaartganger mag een begeleider meenemen. De begeleiders moeten hun reis zelf betalen. Wij gingen vanuit Eindhoven met het vliegruig. Binnen anderhalf uur waren we op de plaats van bestemming.”

Hoe wordt iemand begeleider?

“Bij ons was het zo dat ik graag mee wilde met mijn schoonmoeder en bij een eventuele volgende keer gaat misschien iemand anders van de familie mee. Ik kan heel goed opschieten met mijn schoonmoeder en ik kan gemakkelijk vijf dagen weg van huis, ik kan mijn eigen agenda indelen. Ik ben heb een pedicurepraktijk. Ik hielp mijn schoonmoeder bijvoorbeeld in en uit de rolstoel en waar verder behoefte was aan hulp.”

Hoe stond je tegenover een bedevaart?

“Ik had de nodige scepsis omdat je altijd hoort dat het zo’n commercieel gebeuren is. Allemaal de prullaria er omheen. Daar zag ik wel een beetje tegenop. Maar dat kun je helemaal links laten liggen. Daarbij als je op het eigenlijke terrein komt bij de grot en de kerk, is de commercie niet aanwezig.”

Wat verwachtte je schoonmoeder van de bedevaart?

“Mijn schoonmoeder is wel gelovig maar niet praktiserend. Ze heeft altijd veel gereisd, is heel nieuwsgierig naar andere culturen. Vanwege haar heup kan ze niet meer reizen en nu kreeg ze op deze manier de kans om ergens naar toe te gaan waar ze nog nooit geweest was, helemaal verzorgd. Ze verwachtte niet om op wonderbaarlijke manier te genezen. Maar ik heb gezien dat het wel wat doet met mensen! Heel verrassend. Ook met mijn schoonmoeder en met mij.”

Vertel!

“Het klikte allemaal heel fijn in de groep waar wij bij hoorden. De zieke mensen konden heel trelaxed, onbekommerd deelnemen. s’Avonds trekt de Maria processie vanuit de kerk naar de grot. Er wordt gezongen en gebeden. Als je dan ziet dat mensen van over de hele wereld, alle nationaliteiten één universele taal spreken. Mensen die het moeilijk hebben laten hun emoties zien. Ze zijn onder mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Het is een mooie ervaring en ik ben er van overtuigd dat zo’n reis zieke mensen goed doet. We hebben deelgenomen aan een dienst in de kerk. Alle aanwezige landen kwamen met hun vaandels de kerk binnen lopen. Indrukwekkend. Het koor werd samengesteld uit bedevaartgangers. Als je mee wilt zingen, mocht dat. Het was allemaal ontzettend goed georganiseerd. Het hotel was prima. We hebben zelfs een uitstapje naar de Pyreneeën gemaakt. Het was een mooie ervaring, niet alleen voor zieke mensen. Mijn schoonmoeder heeft genoten en ik ook!