John Rikers (41) en Eric Douven (37) zijn helemaal vól van dit goede doel. Ze trainen dagelijks, ze benaderen op allerlei manieren sponsoren en ze vertellen tegen iedereen die maar wil luisteren over hun expeditie om zo de nodige bekendheid te krijgen. John en Eric zijn de twee enige Limburgers in het team van 24 mannen en vrouwen die de Mont Blanc gaan beklimmen.

Wat is het doel van ‘brandweer zonder grenzen’?

Eric: Je kunt het vergelijken met ‘Artsen zonder grenzen’. Het enige verschil is dat de brandweer zich niet in oorlogsgebieden begeeft, wel in ontwikkelingslanden. Brandweer zonder grenzen koopt afgedankt Nederlands brandweer materiaal op, knappen het op en verschepen het naar diverse landen. Daar blijft het niet bij, ze zenden ook brandweerlui uit om voorlichting te geven over preventie en het kennisniveau omhoog te schroeven.”

John: ‘Ze moeten ook leren om met de brandweerauto’s om te gaan, reparaties uit te voeren. Dat is het mooie, ze geven een compleet pakket. De brandweerauto’s in ontwikkelingslanden zijn vaak 50 jaar oud. In Nederland worden ze na 15 jaar vervangen.”

Eric: “De kennis leveren is minstens zo belangrijk. Bijvoorbeeld aan dorpsbewoners laten zien wat de gevaren zijn van brand en hoe risico’s voorkomen kunnen worden.”

Waarom hebben jullie voor dit doel gekozen?

Eric: “Ik zag op een forum dat er mensen werden gezocht die een uitdaging aan wilden gaan voor een goed doel. Het betrof het beklimmen van de Mont Blanc. Dat vond ik meteen sjiek! Ik heb overlegd met mijn vrouw Cindy. Zij vond het ook een goed idee. Er gaat toch veel tijd inzitten en we hebben een zoon, Daan en een dochter Maaike. Zij moeten toch een stapje terug doen. Kort en goed, ik heb toestemming gevraagd op het werk, heb me aangemeld bij Brandweer zonder grenzen en ben door de selectieprocedure gekomen.”

John: “Ik zag het ook zitten en heb me ook ingeschreven. Ik ben getrouwd met Marie-Jozé en we hebben een zoon, Tim. Ze staan helemaal achter mij.”

Altijd bij de brandweer gewild?

John: “Ik ben ruim 18 jaar bij de brandweer. Het zit in mijn bloed. Mijn opa, vader en oom waren bij de brandweer. Als kleine jongen ging ik al mee.”

Eric: “Ik ben er bijna acht jaar bij. Bij ons zit het helemaal niet in de familie. Het vak heeft mij altijd al geïnteresseerd. Voor mijn vorige werkgever moest ik veel reizen, toen ik ging trouwen wilde ik dat niet meer. Ik heb me toen aangemeld bij de vrijwillige brandweer en later heb ik gekozen om beroepsbrandweerman te worden. Ik vind het super!”

Hoe krijgen jullie geld bij elkaar voor dit mooie doel?

John: Wij betalen zelf het inschrijfgeld voor de expeditie, dat is onze bijdrage.

Wij zoeken sponsoren. Maar dat blijkt erg moeilijk te zijn. Iedereen die er van hoort, wordt wel enthousiast. Vaak denken ze dat ze meteen grote bedragen moeten overmaken maar wij zijn ook met kleine bedragen heel blij.”

John: “De landelijke organisatie biedt een sponsorplan aan dat zich op grote bedrijven en organisaties richt. Door de kredietcrisis is het moeilijk om een bijdrage te krijgen. Wij richten ons juist op kleine bedrijven, organisaties en particulieren. Eric en ik hebben een poster gemaakt en die hebben we, samen met Mont Blanc-idee, naar alle brandweerkazernes en media in Limburg gestuurd. Wij bezoeken of mailen naar bedrijven, verenigingen en naar familie en vrienden met de vraag voor een (kleine) bijdrage.”

Hebben jullie acties resultaat?

John: “We krijgen nu steeds meer reacties binnen. We worden herkend als die twee die de Mont Blanc gaan beklimmen. We horen bijvoorbeeld steeds meer dat in de brandweerkazernes een spaarpot staat voor ons doel.”

Eric: “Dat kan natuurlijk ieder bedrijf of instelling gemakkelijk doen, een spaarpot neerzetten! Maar ook spullen die we kunnen verkopen of verloten zijn welkom. Een beveiligingsbedrijf schonk 28 voetballen. We hebben ze allemaal verkocht!”