Truus Kurtsjens (72) en Phil Sillekens (68) zetten zich al tientallen jaren in voor De Zonnebloem. Zelf ook al op zekere leeftijd, bezoeken ze oudere mensen die behoefte hebben aan gezelschap, een gezellig praatje of een uitje.

Hoe zijn jullie vrijwilliger bij de Zonnebloem geworden?

Truus: “Ik werd vroeg weduwe met drie jonge kinderen en mijn dochter van toen vier jaar, kreeg in die tijd een auto-ongeluk. Om mij te ontlasten kwam mevrouw Ament van De Zonnebloem mij bijstaan. Later wilde ik ook mensen helpen. Dat doe ik u al meer dan 25 jaar. Ik heb ook 9 jaar in het bestuur gezeten.”

Phil: “Ik was 42 jaar en ik werkte bij de Thuiszorg en ik werd als vrijwilligster gevraagd door De Zonnebloem. Dat leek mij wel wat. Maar ik wist niet precies wat op me af kwam. Ik werd meteen in het bestuur opgenomen. Die mevrouw die dat tot dan toe had gedaan overhandigde mij een sigarendoos met schriftjes en dat was het!”

Gaat dat tegenwoordig anders?

Phil: Als je nu kijkt hoe alles goed geregeld is, is dat een heel verschil. Toen ging iedere afdeling zijn eigen gang. Andere afdelingen wisten niet wat de anderen deden. Nu gaat alles per computer en wij kunnen allemaal zien wat er gebeurt.”

Truus: “Toen ik secretaris werd, maakte ik de notulen en dat deed ik gewoon met de pen. Heel uitgebreid, ik kon gewoon niet anders.”

Phil: Toen waren er nog Sinterklaas- en Kerstvieringen. We gingen een dag met de boot en vrijwilligers kookten dan voor alle mensen. Toen was De Zonnebloem nog christelijk, de pastoor kwam en er werd voor een uitstapje een mis opgedragen. Nu is De Zonnebloem voor alle gezindten.”

Wat doen jullie nu voor De Zonnebloem?

Phil:”Ik ben nu gewoon vrijwilliger en dat houdt in dat ik mensen bezoek, dat ik aan activiteiten mee doe en ik ga in op persoonlijke vragen van mensen. Bijvoorbeeld mee gaan op doktersbezoek. Het is nu veel meer individueel. Ik heb drie personen waar ik een vast contact mee heb. Mensen willen dat massale gebeuren niet meer.”

Truus:: ‘Ik schrijf kaarten naar jarige mensen, zieken, jubilarissen, Dit jaar al 39 stuks. Ik verzamel zelf de adressen van mensen die een kaartje verdienen. Verder ga ik bij drie mensen op bezoek.”

Krijg je een bepaalde relatie met de mensen die je bezoekt?

Phil: “Ja zeker, we komen daar jarenlang. Het moet natuurlijk wel klikken. Als dat niet het geval is, geef je dat door aan het bestuur en krijg je een andere gast. Wij noemen het onze gasten.”

Truus: “Ik bezoek al heel lang een mijnheer die dit jaar 85 jaar wordt. Hij is alleen. Ik bezoek hem tegen zes uur en we hebben afgesproken dat ik om 9 uur van de straat af ben, dus weer thuis. Hij heeft een computer en ook les en hij laat mij van alles zien op de computer. Dan gaat de tijd snel.”

Zijn het altijd oudere mensen die een beroep doen op De Zonnebloem?

Truus:” Nee, ook jongere mensen maar die worden ook bezocht door jonge vrijwilligers. De oudere mensen zijn vaak hun contacten verloren door overlijden van de partner, familie en vrienden.”

Wat betekentt het voor jullie?

Truus: “Ik ga altijd heel tevreden naar huis als ik bij een gast ben geweest. Ik ben zelf ook alleen en voor mij is het ook een mooie invulling van de avond. Anders zit ik ook maar alleen.”

Phil: ‘Mij geeft het voldoening. Ik ben nog gezond en ik het iets óver, Ik heb een man, kinderen, kleinkinderen alles er op en er aan. Ik ben van mening dat je iets over moet hebben in je hart om te kunnen delen.”