Harry Bonné (68) is verslingerd aan filmen en alles wat daarmee te maken heeft. Hij is geïnteresseerd in de technische kant en ook in het filmen op zich. Het is voor hem een uitdaging om van allerlei korte stukjes film één geheel te maken.
Wat maakt deze hobby interessant?
Harry: “Je kunt alle kanten op met filmen. Maar je hebt wel de juiste apparatuur nodig. Er kloppen geregeld mensen bij mij aan die daar niet over beschikken. Bijvoorbeeld een videoband overzetten naar een dvd klinkt simpel. Je moet de videoband eerst op de harde schijf krijgen, digitaliseren. Als dat een band is met een film van twee uur aan één stuk, is er niets aan de hand. Maar als de videoband bestaat uit heel veel kleine filmpjes, betekent dat ik minimaal twee en een half uur achter de apparatuur moet zitten om het geheel op de harde schijf te krijgen.”
Heeft u het daar druk mee?
“Je moet ‘nee’ kunnen zeggen. Ik maak er niet te veel tamtam over. Dus het valt wel mee. Ik vind het ook een hele verantwoordelijkheid. Stel er gaat iets mis met de film van een bruiloft, dan is het wel weg. Het is leuk om te doen omdat het vaak onvervangbaar materiaal betreft. Ik heb er nooit aan gedacht om het commercieel te gaan doen. Simpelweg omdat ik heel veel hobby’s heb. Bijvoorbeeld mijn vogels, ik zit in het bestuur van verschillende verenigingen, ik doe vrijwilligerswerk op Camillus, ik doe aan decorbouwen. Ik vind het in de zomer ook heel fijn om met mijn vrouw in de tuin te zitten en te genieten.”
Filmt u ook zelf?
“Ja, Ik ben ooit begonnen met super acht toen de kinderen klein waren. Na verloop van tijd kwam ik er achter dat dit wel leuke beelden zijn maar nog lang geen film! In Roermond was een landelijke club voor filmamateurs actief, NOVA genaamd. Ik ben daar een cursus gaan volgen omdat ik van mijn beeldmateriaal iets beters wilde maken. Uit die cursus is een club ontstaan, Filmclub ’81. Vorig jaar is deze club ter ziele gegaan.”
Wat is daar de reden van?
“Op een gegeven moment kwam het video gebeuren in zicht. Clubleden van zekere leeftijd wilden daar niet meer aan. Zij bleven hangen bij super acht. Het gevolg was dat zij helemaal de boot misten. Ik heb toen wel de overstap naar video genomen en een tweede hans video aangeschaft. Daarna werd het digitaal acht. Met die apparatuur film ik tegenwoordig.”
Is dat het allernieuwste op dat gebied?
“Inmiddels is de nieuwste ontwikkeling HD. Alweer een stap verder. Voor mij lastig omdat als ik wil monteren daar een hele hoop (dure) apparatuur achter zit. Ik heb bijvoorbeeld een computer nodig met een hele grote harde schijf, een veel hoger inlaadvermogen, een apart programma. Kortom: een heel hoge investering. Ik denk niet dat ik daar op mijn leeftijd nog aan begin. Daarbij maakt het de hobby niet leuker, je krijgt alleen een iets scherper beeld.”
Wat maakt filmen soms moeilijk?
“Vorig jaar heb ik een veertig jarige bruiloft gefilmd. Op een gegeven moment wordt er een act opgevoerd en de zaal wordt donker. Daar sta ik dan met mijn filmtoestel! Ik vraag nu van tevoren of er genoeg licht kan zijn in verband met de opnamen. Ik vind filmen heel leuk maar op het moment dat de opnames er op zitten, moet er nog een film van gemaakt worden. Het moet een logische opeenvolging zijn en niet saai worden. Je wilt niet een half uur lang zien hoe de baby in bad gaat. De uitdaging is om mooie momenten op een goede manier vast te houden.”
Heeft u zelf veel films?
“Ja, vooral van toen de kinderen klein waren, de vakanties. De hele gewone dingen. In de club maakten we films samen. Dat was bijzonder leuk. Dat was ook wat de club bij elkaar bond. De opdracht was altijd een verplicht onderwerp. We hebben eens gewonnen met het thema ‘fietsen’. Daar hebben we iets heel grappigs van gemaakt. Die films die door de club zijn gemaakt, heb ik allemaal overgezet op video en later op dvd. Alle leden van de club hebben toen de dvd’s gekregen die ze wilden hebben. Dat heeft weken werk gekost.”