Corien Tonnaer (48) is haar hele leven al met dieren bezig geweest. Het was haar droom om met dieren te werken. Toevallig zijn het katten geworden maar ze houdt van alle dieren. Ze heeft een stichting opgericht en de opvang is gegroeid en gegroeid. Zonder haar man Frank zou het niet mogelijk zijn. Hij is haar steun en toeverlaat. Ook de vrijwilligers zijn niet weg te denken. Bijvoorbeeld Piet en Wil van de Katimo-dierenambulance. Daarnaast heeft ze op dit moment hulp van 7 stagiares. Corien doet dit werk al 14 jaar.

Wat doe je precies?

Corien: “Moederpoezen en hun kittens of kittens die gevonden worden waarvan de moeder dood is, worden opgenomen en verzorgd. Katten die verwilderd zijn, worden zo mogelijk gesocialiseerd. Kittens zonder moeder hebben geen kans om te overleven. Als wij gewaarschuwd worden, gaan we de kittens ophalen met onze eigen ambulance. Wij plaatsen ze in gastgezinnen in heel Limburg. Daar worden ze met het flesje groot gebracht. Verwilderde katten worden bij ons geneutraliseerd. Dat wil zeggen gecastreerd of gesteriliseerd. Daarna worden deze katten terug geplaatst op de vindplaats. Ze kunnen zich dus niet meer voortplanten en er ontstaan op die manier geen nieuwe populaties. Dat zijn op jaarbasis ongeveer 400 katten. Wij laten alle katten, behalve de verwilderde, chippen, dan zijn ze altijd herkenbaar. Dat zouden alle katteneigenaars moeten doen.”

Geven deze verwilderde katten geen overlast?

“Als er veel zwerfkatten op een plek zitten, klagen mensen wel eens dat ze vuilniszakken openmaken. Ze willen de katten weg. Maar als ze weg zijn krijgen ze vaak last van muizen en ratten. Dan willen ze de katten weer terug! De populatie moet wel binnen de perken blijven. Dat doen wij door ons castratie en sterilisatiebeleid.”

Heb je nog een project?

“Dat is het Cat Foster Care. Dat is voor kansloze katten. Bijvoorbeeld katten die te oud zijn of gehandicapt en dus niet geplaatst kunnen worden. Mensen kunnen geld doneren om onze stichting in stand te houden. Wij kopen daar voer voor en het onderhoud van de opvang en de dierenarts. Katten die geen kans hebben op een nieuwe plaatsing mogen bij ons blijven. Mensen die geen kat in huis willen of kunnen nemen, adopteren bij ons zo’n kat virtueel en zorgen voor hun onderhoud door geld te doneren. Wij krijgen geen subsidie van de gemeente. Ieder bedrag(je) is welkom. Wie katten een goed hart toedraagt kan een bedrag storten op bankrekeningnummer: Rabobank 143653776. Voor raad en advies kunnen mensen mij altijd bellen: 0475-532777. We hebben ook een website: www.katimo.nl”

Vertel iets over de gastgezinnen?

“Gastgezinnen moeten om de drie uur een flesje geven, ook ’s nachts. Maar mensen vinden het heel leuk om te doen. Op dit moment hebben we ongeveer 150 kittens in de opvang. Gemiddeld zijn dat per jaar tussen 300 en 400 kittens. Deze blijven minstens 11 weken en daarna gaan ze naar de nieuwe eigenaar. Wij zouden graag nog meer gastgezinnen begroeten! “

Hoe ziet jouw kattenopvang er uit?

“De opvang is bij ons huis aan de Spikkerweg. Ik hou er niet van om in een kooi te zitten en katten ook niet. We hebben voor de moeders een vrij grote opvangruimte van 18 vierkante meter met een buitenren voor de mama’s met de kittens. Daarbij een leefruimte van 80 vierkante meter met een binnenruimte van 50 vierkante meter. Daar laten we de geneutraliseerde dieren recoveren. Ze blijven ongeveer 10 dagen bij ons. Daarna gaan ze terug naar de vindplaats. Gemiddeld verblijven bij ons 60 katten.”

Wat is het verschil met een asiel?

“Wij zijn een stichting. Wij maken geen winst. Als iemand een kat wil aanschaffen, kan degene naar mij bellen voor een afspraak. De reden is dat onze katten in een gastgezin verblijven. Een aantal van de katten staan met foto op onze website. Men kan dan vrijblijvend gaan kennismaken met de kat. Alle katten zijn twee maal ingeënt en gechipt. Een asiel krijgt overheidssteun. Kan daar alles van betalen en ook mensen een salaris bieden. Het grote verschil is dat een asiel normaliter geen dieren van één dag oud kunnen opvangen en verzorgen. Een asiel is er voor de zwerfdieren die hoogstwaarschijnlijk een eigenaar hebben. De eigenaar kan zich daar melden en het dier afhalen. Bij ons komen katten die geen eigenaar hebben. Als we vermoeden dat een kat wel een eigenaar heeft, brengen we het dier naar een asiel.”

Waarom doe je dit?

“Ik vind het een noodzakelijk kwaad. Toen ik lang geleden een kitten vond en het verzorgd heb, hoorden mensen daarvan en ik kreeg van alle kanten kittens om op te vangen. Zo is het eigenlijk begonnen. Het is puur vrijwilligerswerk en het kost me ongeveer 16 uur per dag. Onze stichting is goedgekeurd door de desbetreffende instantie dat is de reden dat we stagiares van de opleiding tot dierenverzorger mogen hebben.”