Mia (73) en Frans (74) Hoogmans zetten zich al langer dan 30 jaar in voor Sint Joris in Maasniel. Het zijn de kleine dingen die het doen. Het echtpaar hoort er gewoon bij. Hoe zijn jullie terecht gekomen bij Sint Joris? Mia: "Onze twee zonen Frits en Johnny gingen als kinderen bij deze club. Ze zijn nu al zelf vader. Maar hun kinderen zitten op andere clubs. Als ouders ga je vanzelf eens mee kijken, je helpt eens mee met het een en ander en dat is altijd zo gebleven." Wat doen jullie precies? Frans: "Wij gaan eigenlijk iedere dag naar het clubgebouw dat bij ons in de straat ligt. Wij hebben een sleutel. Ook als mensen hun eigen sleutel vergeten, kunnen ze bij ons de sleutel komen halen. Ze moeten hem wel meteen terug brengen! Ik zet de vuilnis altijd buiten. Dat is soms heel veel. Ook zorg ik voor het oud papier." Mia: "Ik maak alle prullenbakken leeg en kijk of alles netjes is." Is er in de loop van de tijd iets veranderd? Frans: "Heel weinig aan het gebouw. In 1982 of 1983 hebben we het strooien dag vervangen en brandvrije platen geplaatst. Dat was een voorschrift van de brandweer. Ik ben heel handig en kan overal ingezet worden. Verder is eigenlijk alles hetzelfde gebleven." Mia: "Het is wel een oud gebouw maar heel gezellig. Er is een grote open haard die geregeld gestookt wordt. Mijn man zaagt hout klein zodat ze weer vooruit kunnen. Maar ze stoken dan zo hard dat het hout als sneeuw voor de zon verdwijnt." Welke functie hebben jullie? Mia: "Toezichthouder of concierge misschien? Het heeft geen naam. Wij houden alles een beetje in de gaten. Mijn man maakt iedere dag de ronde door het gebouw." Frans: "Een aantal jaren geleden is er verschillende keren ingebroken en heb ik de politie gebeld. Dat is nu al heel lang niet meer voorgekomen, er is daar ook niets te halen!" Is het een gezellige club? Frans: "Zeker, het bestuur is altijd vriendelijk en ze kennen mij allemaal. We hebben ongeveer 70 leden, geloof ik. Veel ouders helpen mee met de activiteiten. Wat dat betreft is er niets veranderd met vroeger. Ook de kinderen niet. Ik kan alle ouders aanraden om hun kinderen lid te maken. Het is gezellig en leuk en leerzaam. De kinderen leren elkaar te helpen en samen te spelen. De groteren regelen zelf activiteiten." Mia: "Enkele jaren geleden hadden we nog een levende kerststal. Dat was altijd druk en dan zijn er veel mensen nodig die mee willen helpen. Ik vind het jammer dat dit niet meer doorgaat. Wie weet volgend jaar?" Hoe lang blijven jullie dit goede werk doen? Frans: "Zolang ik het kan, blijf ik dit doen." Mia: "Wij kunnen nog goed vooruit en willen dit werk zo lang mogelijk aanhouden."