De zusjes Gemma en Ilse Ngamelubun en de zusjes Ankie Somers en Marjo Schilder-Somers vormen het bestuur van deze nieuwe stichting voor het goede doel. Ze willen iets betekenen voor twee schooltjes en een medische post op het Molukse eiland Kai Ketjil. Mamlaai betekent: ‘klein en licht’ maar kleine, lichte hulp kan een groot verschil betekenen.

Waarom en hoe gaan jullie te werk?

Gemma: “Het idee voor Stichting Mamlaai kwam ongeveer twee jaar geleden tijdens een familiebezoek van Ilse en mij op de Molukken. Papa is daar geboren in de kampong Ohoidertutu. In de omliggende dorpen gaan ongeveer 300 kinderen naar school.. Ilse en ik zagen dat de schooltjes les- en leermateriaal nodig hadden. Ook de gebouwen kunnen een opknapbeurt gebruiken en het interieur laat ook te wensen over. Het betreft twee schooltjes, een basisschool en een soort tussenschool naar het voortgezet onderwijs.”

Ilse: “Een neef van ons die daar woont stelde aan ons de vraag om de financiële last te helpen dragen om kinderen naar school te kunnen laten gaan. Toen hebben wij de familie Ngamelubun, voor 17 kinderen uit de omgeving twee jaar de scholing betaald.”

Wanneer kwamen Ankie en Marjo de stichting versterken?

Gemma: “llse en ik kwamen in contact met de zussen Ankie en Marjo toen zij in ons restaurant kwamen eten en hoorden over ons project.”

Ankie: “Marjo en ik hadden al langer het plan om een goed doel te steunen. Niet alleen door geld te geven maar daadwerkelijk tijdens een werkvakantie te helpen. De vraag was hoe en waar!”

Marjo:” We zijn bij elkaar gaan zitten en bekeken waar we wilden beginnen. Wij hebben besloten om ons eerst te richten op de schooltjes en op de gezondheid. Als een kind niet gezond is en geen gezond eten krijgt, kan het ook niet leren.”

Hoe zien jullie plannen er uit?

Ilse: “Wij zoeken donateurs via allerlei wegen. We gaan op de Sjoemelmert staan om kleding te verkopen. Daarnaast proberen we ons netwerk te versterken. We hebben flyers laten maken. Op 1 oktober vertrekken we met zes familieleden en Ankie voor vier weken naar de Molukken op werkvakantie. Met het geld dat we gaan inzamelen gaan we de schooltjes en de toiletten opknappen.”

Ankie: “De materialen kopen we allemaal ter plaatse. Ook leer- en lesmateriaal kopen we daar. Dat scheelt vervoerskosten en de mensen daar verdienen er aan. Er zijn ook al spullen onderweg voor de medische hulppost zoals spuiten, medicijnen, stethoscopen, pleisters, hoestdrank, verband. Dat is daar gewoon niet te krijgen. Deze medische hulppost is de enige in de omtrek van 65 km.”

Gemma: “We gaan ook kijken of de mensen daar iets kunnen maken wat wij hier weer kunnen verkopen.”

Ilse: ‘Wij zouden het heel fijn vinden als iemand een container zou sponsoren of een ruimte in een container. Zelf zijn we van plan om als vrienden en familie die ons bloemen willen geven op onze verjaardagen, te vragen dat geld te sponsoren voor de stichting Mamlaai. Misschien een idee voor de lezers die iets willen geven?”

Wat heeft jullie daar het meest getroffen?

Gemma: “Dat er zoveel kinderen ondervoed zijn. Ze hebben oedeem en rood haar vanwege het eenzijdige voedsel.”

Ilse: “Tijdens onze werkvakantie gaan wij daarover voorlichting geven.

Is het een officiële stichting?

Gemma: “We zijn bij de notaris geweest en alles is officieel gemaakt. We zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nr. 50097679.