Flore Brummans (59) heeft in 2001 deze stichting opgericht. Zelf is zij na 34 jaar afhankelijk te zijn geweest van medicatie, op eigen kracht teruggekeerd in het echte leven. Zoals ze het zelf noemt. Vrouwen die te maken hebben met geestelijk en/of lichamelijk geweld kloppen bij haar stichting nooit tevergeefs aan.

Wat doet Stichting Wilskracht precies?

Flore: “Het zijn op dit moment 14 zelfhulpgroepen voor vrouwen in crisissituaties en daarnaast biedt de stichting opvang voor zes vrouwen die moeten vluchten vanwege geweld. Dat kan geweld zijn in de breedste zin van het woord. We werken van Mook tot Maastricht. Wij helpen cliënten met een GGZ achtergrond!”

Wat is het verschil met ‘Blijf van mijn lijf’ huizen?

“Wij nemen vrouwen op die in ‘Blijf van mijn lijf’ huizen geweigerd worden vanwege financiën of vanwege een verslaving aan drank of drugs of een psychische aandoening van de betreffende vrouwen. Deze vrouwen vallen tussen de wal en het schip.”

Wat doet de stichting nog meer?

“Wij zorgen niet alleen voor opvang voor vrouwen maar ze krijgen ook een 24-uurs maatje. We hebben op dit moment 7 maatjes en ze hebben bij wijze van spreken hun tas met hoognodige spullen bij de voordeur staan. Zij blijven per toerbeurt 24 uur bij de vrouw die hulp nodig heeft. Daarnaast geven we 30 presentaties per jaar bij vrouwenverenigingen in Limburg”

Hoe ziet de opvang er uit?

“Een paar maanden na de oprichting van Wilskracht heb ik heel impulsief een oude caravan gekocht. Inmiddels is het geen oude caravan meer maar een prachtig chalet die plaats biedt aan zes vrouwen.”

Hoe wordt dit allemaal gefinancierd?

“We zijn een maatschappelijke organisatie en dat wil zeggen dat we subsidie krijgen van de provincie en van de gemeente Venlo en Roermond. Maar dat is bij lange na niet genoeg! Donaties zijn dan ook heel welkom op banknummer: Rabobank Reuver: 113304617.”

Hoe gaan jullie te werk?

“We stellen een stappenplan op. Als de vrouwen bij ons binnenkomen mogen ze eerst tot rust komen. Het stappenplan bestaat uit stappen die de vrouw zelf wil nemen. Het kan zijn dat ze weer terug wil naar de oude situatie. Daar hebben wij geen zeggenschap over, dat is haar eigen keus. Maar we kunnen haar ook begeleiden bij aangifte bij de politie. Het inschakelen van de woningbouw. Wij begeleiden haar naar een leven op eigen benen. Daarna blijven we nazorg geven door middel van 24 uur telefoondienst. Allemaal door onze vrijwilligers.”

Vertel iets over de zelfhulpgroepen?

“Het zijn verwerkingsgroepen maar ook zelfhulpgroepen voor vrouwen met borderline, we hebben een vriendschaps netwerk voor mannen en vrouwen die in aanraking zijn geweest met de GGZ (Geestelijke Gezondheids Dienst). We hebben zelfs drie creatieve groepen, bedoeld om het zelfrespect te vergroten. We hebben zelf een cursus ontwikkeld die we twee keer per jaar aanbieden aan onze vrijwilligers. Daarnaast hebben we een cursus hoe je de situatie in het Chalet kunt begeleiden. Onze maatjes hebben meestal in dezelfde situatie verkeerd en ze hebben vaak genoeg aan een half woord.”

Waarom hebt u Wilskracht opgericht?

“Ik ben zelf 34 jaar verslaafd geweest aan medicijnen die voorgeschreven werden door mijn psychiater. Ik heb een achtergrond van misbruik. In 1999 kwam ik in aanraking met vrouwen die over hun problemen konden praten. Ik dacht: Dat kan ik ook! Ik ben in zeven zware maanden afgekickt van de medicijnen. Toen wist ik dat ik andere vrouwen in vergelijkbare situaties moest helpen. Wilskracht bestaat tien jaar en we hebben een groot feest op 21 mei in het gemeenschapshuis in Reuver. Het is een programma met veel prominente gasten. Zie onze website: www.stichting-wilskracht.nl