Ieder zijn vak

Autorijschoolhouder
Door
Mar-Li Wingens
22 oktober, 2007

Abdelrhani Abassi (47) is een Nederlander van Marokkaanse afkomst. Hij was 13 jaar toen hij in Nederland kwam wonen. Hij geeft graag les aan verschillende nationaliteiten. Daarom heeft hij in de naam van zijn autorijschool ‘inter’ van internationaal verwerkt.

Welk beroep had je van tevoren?

“Ik werkte als automonteur in een garage. Daar heb ik tien jaar gewerkt. Daarna heb ik als kwaliteitscontroleur bij Volvo gewerkt. Ongeveer anderhalf jaar. Dat was maar een tijdelijke baan. Dat vond ik niet prettig. Toen kwam het idee om voor mezelf te beginnen.”

Waarom een autorijschool?

“Op die manier bleef ik toch in de autobranche en ik zag brood in een autorijschool. Ik vind het ook heel fijn om met mensen om te gaan. Ik heb er goed over nagedacht toen ik gedurende drie maanden in de WW zat. Ik werd daar helemaal gek van.”

Ben je een opleiding gaan volgen?

‘Ja, de opleiding voor rij-instructeur. Ik kon deze opleiding die ruim 10.000 gulden kostte niet betalen. De opleiding is toen door het arbeidsbureau vergoed. In het begin deden ze moeilijk maar ik bleef iedere week komen. Ik was heel vasthoudend. Op een gegeven moment heeft het arbeidsbureau toegestemd om de studie te betalen. Ze zagen in dat ik serieus was en daarbij had ik altijd gewerkt. De opleiding duurt normaal gesproken een jaar. Ik heb alles gehaald binnen een half jaar. Drie dagen naar school en vier dagen thuis studeren. Ik ben zelfs nog doorgegaan voor motor rij instructeur en verschillende diploma’s en certificaten.”

Hoe kwam je aan een geschikte auto?

“ In die tijd had ik dus een uitkering en ik heb een lening voor een auto aangevraagd. Deze werd geweigerd. Ik had een auto, een oud, tweede hans karretje, een Volkswagen Jetta. Ik heb een ‘L’ op het dak geplakt. Ik heb een dubbele bediening in laten bouwen voor een paar honderd gulden. Dat kon ik nog net betalen! Zo ben ik begonnen. Ik ben een doorzetter.”

Was je overtuigd van je succes?

“Ik liet me niet intimideren en ik ging gewoon mijn gangetje. Ik heb me in laten schrijven bij het arbeidsbureau voor part-time werk. Ik had een overbrugging nodig tot ik genoeg leerlingen had. Na vier of vijf maanden kon ik ‘toedeloe’ zeggen tegen dit baantje en had ik al genoeg leerlingen via mond tot mond reclame. Ik had geen geld om advertenties te plaatsen.”

Hoe gaat het tegenwoordig?

“Mijn bedrijf bestaat vijftien jaar. Dat zegt genoeg. Ik heb nu mijn derde splinternieuwe auto, een BMW 1 serie. Voor mijn vrouw en drie kinderen heb ik tijd. Als er een uur uitvalt, ga ik gewoon naar huis. Tussen de middag ben ik ook thuis. Genoeg tijd voor mijn gezin vind ik heel belangrijk. Mijn oudste zoon heeft nu ook een eigen autorijschool.”

Is het een voordeel of een nadeel dat je van Marokkaanse afkomst bent?

“ Ik ben hier opgegroeid, ik woon hier, ik werk hier. Ik bedacht dat ik een internationale rijschool wilde. Waar alle nationaliteiten welkom waren. Ik wil er niet alleen voor buitenlandse mensen zijn, maar juist voor iedereen. Ik spreek nederlands, engels en arabisch. Ik wil dat mensen zich bij mij op hun gemak voelen. Als dat zo is, leer je

gemakkelijker. Het slagingspercentage bij mij is 86 tot 90 procent. Ik ben tevreden zoals het nu is en ik verander voorlopig niets.”

Deel dit artikel

Lees volgende Ieder zijn vak
Voedingsdeskundige
Lees volgende artikel
Shanghai