Hans Kuijk (62) oefent zijn vak van maatschappelijk werker al 37 jaar uit en hij vindt het nog steeds een boeiend vak. Hij blijft steeds nieuwsgierig welk verhaal er áchter ieder mens zit.

Leg eens uit wat MEE is?

“MEE is een landelijke organisatie die informatie, advies en ondersteuning geeft aan mensen met een lichamelijke, verstandelijke en/of zintuiglijke beperking, een chronische ziekte of Autisme. MEE maakt zich sterk voor het zo normaal mogelijk mee doen aan onze samenleving van mensen met een beperking.

Is het vak in de loop der jaren veranderd?

“Het begrip ‘maatschappelijk werker’ bestaat eigenlijk niet meer als functie in onze huidige organisatie. Het boeiende van ons vak blijft om samen met de cliënt te ontdekken wat hij of zij wel kan. Welke mogelijkheden er wel zijn. Mensen zijn vaak apatisch omdat ze al zoveel geprobeerd hebben. Het is heel belangrijk om echt te luisteren naar mensen om te horen wat ze eigenlijk zeggen, dat staat ook op onze poster.”

Wat vind jij het belangrijkste in je beroep?

“Luisteren naar het verhaal van iemand is een heel goed begin om een relatie op te bouwen. We kunnen een heleboel dingen doen. We geven informatie, advies, hulp bij het krijgen van een indicatie, maken mensen wegwijs, bieden allerlei noodzakelijke voorzieningen aan. Maar eigenlijk gaat het om het feit wat zit er achter die hulpvraag.”

Wat is moeilijker geworden?

“Het is heel belangrijk dat mensen hulp krijgen als ze daar zelf niet voor kunnen zorgen maar daar hebben ze geen indicatie meer voor nodig. De zorg die door de AWBZ betaald werd, valt nu in veel gevallen weg omdat er geen indicatie voor is. Onze taak is nu te achterhalen waarom mensen hulp nodig hebben. Waarom lopen ze tegen welke moeilijkheden aan? Waarom nu pas? Waarom gaat iemand op die manier met een probleem om? Het is dan een kwestie van dóórvragen. Op die manier kom je er samen achter hoe je een probleem anders aan kunt pakken zodat er ook weer plezier in een leven kan zijn.”

Hoe pak je dat aan?

“Uiteindelijk gaat het er om hoe een leven beter, mooier, leuker kan worden. Mensen kunnen heel veel problemen hebben, heel veel ellende. Bijvoorbeeld mensen die een kindje krijgen dat heel erg gehandicapt is. Hun hele leven, hun hele toekomst wordt anders dan ze zich voorgesteld hebben. In zo’n geval willen wij meekijken hoe we het allemaal dragelijker kunnen maken. Wij kijken ook verder. Hoe gaat een gezin met dit verdriet om. Wat is er voor nodig om dit minder zwaar te maken. Steeds dat zoeken naar mogelijkheden om er beter of anders mee om te gaan. Mensen zijn vaak uitgeput door steeds maar naar oplossingen te zoeken. Wij kijken eerst waar de vraag vandaan komt en dan zijn er misschien meer manieren om met een probleem om te gaan. Wij kijken ‘mee’ hoe achter de vraag de behoeften en wensen er uitzien, die wellicht een andere oplossing vragen. Anders leren kijken dus, maar ook aandragen van praktische hulp of pedagogische adviezen.”