Cesariena van Beugen (39) noemt zichzelf pottenbakster. Maar ze doet meer! Waar woon je? Cesariena: "Wij wonen sinds drie jaar in Paarlo. Het is een huis met een grote schuur. Dat is dus mijn atelier. Ik heb sinds kort vergunning voor verkoop aan huis." Wat verkoop je? "Mijn potten en andere snuisterijen die ik maak. Er komen nog al veel fietsers en wandelaars voorbij. Mensen vinden het leuk om eens binnen te kijken en even uit te rusten. Maar ik organiseer ook kinderfeestjes." Wat houdt dat precies in? " Ik heb nu ervaring opgedaan en verschillende feestjes georganiseerd voor kinderen. De kinderen komen op een middag en ze beginnen met een tegel te beschilderen met porceleinverf. De tegels gaan de oven in, dat duurt niet lang. De tegel kunnen de kinderen dan ook meteen meenemen. Daarna gaan we zingen en vertellen, wat drinken en wat snoepen. Daarna mogen ze met mijn hulp allemaal om de beurt een potje draaien op de draaischijf. Ze maken echt leuke dingen. Schots en scheef, maarwel creatief. Die potjes kunnen ze dan veertien dagen later op komen halen als ze droog zijn en geglazuurd. Dit is bedoeld voor kinderen van af 8 jaar. Maar ook oudere kinderen vinden dit geweldig" Hoe kwam je op het idee? "Ik heb zelf een dochter van achttien jaar en toen zij klein was moest er naar McDonald gegaan worden. Binnen anderhalf uur waren we dan weer thuis. Dan moest ik ze zelf bezig houden en dat lukte mij altijd goed. Het was altijd heel gezellig, gewoon ouderwetse dingentjes doen zoals koekhappen." Waar heb je het potten bakken geleerd? "Bij een pottenbakker in Swalmen. Ik heb inmiddels wel mijn eigen manier gevonden. Ik heb nu een oven en een spuitcabine voor het glazuren en alle materialen die nodig zijn." Wat maak je vooral? "Decoratieve dingen, bonboniéres, vazen, serviesgoed. Kleine dingen. Modern en het liefst maak ik natuurlijke dingen in aardekleuren. Het allerliefste beschilder ik de dingen. Lekker aan de tafel bezig zijn." In welke stijl schilder je? "Het zijn vaak teksten voor bruiloften, zoveel jarig bestaan van een zaak, communie- en geboorteborden, naamborden voor de deur." Hoe kom je nu in Paarlo terecht? "Mijn overbuurman is een vriend van mijn vriend waar ik mee samenwoon, hij tipte ons dat dit huis dat te koop aangeboden werd. Ik woonde in Maasniel, maar ik vind het heerlijk in Paarlo. Ik wilde niet in the middle of nowhere wonen, ik wil wel mensen zien. Er komen veel mensen langs fietsen of wandelen. We hebben twee grote honden die hebben alle plek om te ravotten. Mijn dochter is achttien en gaat haar gang. Als je kleine kinderen hebt moet je die natuurlijk van en naar school halen en brengen. Dat is dan een nadeel."