Ieder zijn vak

Klussenbedrijf
Door
Mar-Li Wingens
3 september, 2009

Marco Tegels (33) heeft er geen spijt van dat hij voor zichzelf begonnen is. Zijn vrouw Anke stond vanaf het begin helemaal achter hem. Sinds 15 maanden hebben ze een dochter, Britt, zij houdt papa wel eens van zijn klusjes in hun eigen huis af!

Hoe ben je begonnen?

Marco: “Eigenlijk vanaf het ene op het andere moment. Ik had al jaren het idee om voor mezelf te beginnen. In de loop der jaren heb ik een allergie voor bazen ontwikkeld, ik ben liever eigen baas. ’s Avonds nam ik de beslissing, de dag erna heb ik ontslag genomen en gelijk afscheid genomen van mijn collega’s.”

Wat deed je van tevoren voor de kost?

“Ik heb lang in de verkoop gewerkt. Mijn laatste functie was filiaalleider. Ik had het op een gegeven moment wel gezien in de verkoop.”

De maat was vol en toen?

“Ik had het er inderdaad helemaal mee gehad, gelukkig stond mijn vrouw Anke achter mijn beslissing, terwijl we toch net een huis hadden gekocht. Ik ben aan iedereen gaan vertellen dat ik voor mezelf begonnen was. Na drie dagen van voorbereiden, kon ik aan mijn eerste opdracht beginnen. Daarna heb ik nooit meer zonder werk thuis gezeten.”

Had je ervaring in klussen?

“Ik heb inderdaad jaren ervaring. Aangezien ik de laatste jaren leidinggevende functies had, had ik geen tijd om te klussen. Mijn eerste klus voor mijn eigen bedrijf was het maken van een wasruimte onder de spits van een dak. Er moesten maatwerkkasten gemaakt worden met een werkblad voor de wasmachine en droger. Dat ging van een leien dakje. Binnen enkele maanden was ik een heel jaar volgeboekt.”

Hoe ging het met de administratie?

“In het begin heb ik daar wel mijn weg in moeten vinden, zeker hoe ik een en ander moest berekenen. Ik had dan ook een ‘starttarief’. Dan gaat het er voornamelijk om dat je inkomsten hebt. Winstgevend is het op dat moment zeker niet.”

Welk soort klussen?

“Dat waren voornamelijk kleine klusjes maar ook behoorlijk grote klussen, zoals verbouwingen van zes maanden. Daarvoor huurde ik de juiste mensen in. Soms hielp de opdrachtgever zelf mee. Ik ben een zogenaamde OZPer, ondernemer zonder personeel. In november werk ik drie jaar als zelfstandige.”

Merk je iets van de kredietcrisis?

“Helemaal niets. Daarbij maak ik nauwelijks reclame, eigenlijk alleen voor de naamsbekendheid. Ik werk wel hard. In principe kun je beter voor een baas werken, als ik kijk naar het aantal uren die ik maak, 90 tot 100 uur per week is voor mij niet uitzonderlijk!”

Wat is voor jouw een uitdaging?

“Een passende oplossing zoeken voor niet alledaagse klussen, zoals het namaken/vervangen van authentieke details van huizen. Dat vind ik leuk en dan heb ik echt eer van mijn werk. Een mooi zwembad aanleggen, vind ik ook een uitdaging.”

Deel dit artikel

Lees volgende Ieder zijn vak
Kok en Kasteleinse