Ieder zijn vak... koken en organiseren
Diana (29) heeft het horecaleven met de paplepel ingegoten gekregen. Zij was vier jaar toen haar ouders de horecagelegenheid op de Markt overnamen. Als klein meisje speelde ze achter de zaak. Nu speelt haar dochtertje van bijna vier jaar daar.
Hoe is dat om te werken met en voor je ouders?
Diana: “We kunnen goed door één deur. Ik doe het echt voor mijn vader en moeder. Ik heb het altijd heel goed bij ze gehad en daar ben ik dankbaar voor. Nu wil ik ook iets terug doen.”
Ben jij hun opvolger?
“Ik weet niet wat de komende jaren brengen. Dat weet je nooit. Het zou wel fijn zijn als ik wat minder zou kunnen gaan werken. Nu werk ik zestig uur in de week. Mijn ouders hebben ook altijd zoveel gewerkt. Dus ik weet helemaal niet wat een familieleven eigenlijk is. Ik ben enigst kind. Nu met de kerst gaat mijn vriend met onze dochter Kiki naar zijn oma in Friesland. Ik kan niet mee omdat ik moet werken. Maar dat vind ik ook prima. Maar ooit wil ik toch ook een gezinsleven.”
Heb je altijd in jullie zaak gewerkt?
“Nee, van mijn zestiende tot mijn twee en twintigste heb ik bij Miss Etam gewerkt. Dat vond ik net zo leuk. Daar maakte ik ook altijd lange dagen. Ik heb gewoon heel veel energie. Ik moet altijd bezig zijn. Ik vond het leuk om mensen leuk aan te kleden. Ook de winkel mooi aankleden lag mij wel.”
Waar heb je leren koken?
“Van mijn vader en uit kookboeken. Maar ik gebruik ook mijn eigen fantasie. Ik probeer graag iets uit. Daarbij ben ik heel secuur. De keuken is altijd helemaal opgeruimd en brandschoon. Wij gebruiken alleen versproducten. Deze staan in ijs in de koeling. Ook de groenten worden allemaal iedere dag vers ingekocht. Dat doet mijn vader. Verder maak ik alle sauzen en soepen, kruidenboter. Alleen de mosterd komt bij ons uit een potje.”
Wat doe je nog meer dan koken?
“Ik regel alles, de reserveringen bijvoorbeeld en ik maak de zaak gezellig. Vooral nu voor de kerst. Dat heb ik van mijn moeder. Ik werk ook in de bediening. De administratie doet mijn vader. Hij doet nog alles met bonnetjes en met de hand. Wij zijn geen helden op de computer. Ik ook niet. Leren is niet mijn sterkste punt. Ik leer alles in de praktijk.
Jullie hebben vier jaar geleden een huis gekocht?
“Dat is mijn vriend , naast zijn werk, aan het verbouwen. Het ligt in Maasniel en we hopen dat het volgend jaar zomer of herfst klaar is. Het wordt erg mooi. Ik vind het helemaal niet erg dat het zo lang duurt. Ik ben toch altijd aan het werk.”
Hoe doe je dat met je huishouden?
“Ik heb erg weinig slaap nodig. Ik kan gemakkelijk om vier uur ’s nachts naar bed gaan en om negen uur weer opstaan wassen, poetsen en de strijk doen en daarna gaan werken. Als ik werk heb ik goede zin. Ik merk helemaal niet dat ik zoveel uren draai.”