Ron Marechal (30) is enkele weken geleden terug gekomen uit Afghanistan. Hij heeft veel gezien en meegemaakt. Dingen die een mens eigenlijk niet wil meemaken. Maar daar praat hij niet over. Hij praat wel over hoe trots hij is op de goede dingen die hij heeft meegemaakt. Hij is vader van Marcel (7) en Jean (4).

Bij welk onderdeel van het leger zit jij?

Ron: “Ik zit bij de Technische Dienst en tijdens mijn uitzending naar Afghanistan was ik gekoppeld aan de Luchtmobiel Genie en ik zorgde dat alle voertuigen met materieel inzetbaar bleef.”

Hoefde jij het kamp niet uit?

“Ik ging ook mee de poort uit en dan fungeerde ik als een soort ANWB. Als onderweg een voertuig pech zou krijgen, kon ik het meteen repareren. Gelukkig was het een vrij rustig gebied. Alleen in het begin van mijn uitzending was er wat trammelant.”

Wat deed je nog meer?

“We voerden taken uit om de mensen daar te helpen. Dat is echt waar! Er is daar een speciale afdeling die afspraken maakt met locale aannemers om bijvoorbeeld waterputten te slaan in dorpen waar nog geen waterput is. Op die manier worden mensen aan werk geholpen. Wij van de Genie zorgden dan voor een veilige weg naar dat dorp. De jongens van de Genie lopen dan die weg af met metaaldetectors en zoeken naar bermbommen.”

Wat deed je op het kamp?

“Op een gegeven moment noemden ze mij de timmerman van het kamp. Ik heb banken, stoelen en kastjes getimmerd. Eigenlijk om het leven wat gemakkelijker te maken voor mijn collega’s.”

Waarom heb je voor het leger gekozen?

“Ik wilde dat al vanaf dat ik klein kind was. Mijn vader is bij de marechaussee. Ik wilde dat ook maar dat is niet gelukt omdat ik kleurenblind ben. Ik heb mijn MTS afgemaakt en in 1999 ben ik bij de landmacht gegaan, bij de Infanterie. Dat beviel niet. Toen ben ik naar Weert gegaan naar de KMS en daarna ben ik naar de Technische Dienst overgestapt als sergeant. Alles wat een motor heeft, kan ik repareren.”

Zat een uitzending er altijd wel in?

“Ja, ik heb twee keer eerder de kans gehad. De eerste keer naar Bosnië, maar toen was ik net aangenomen b bij de KMS en de tweede keer naar Irak, maar toen was mijn tweede zoontje net geboren. Dus toen Afghanistan om de hoek kwam kijken, was ik een van de eersten die riep dat ik mee wilde. Dat ik in gevaarlijk gebied zou komen, zijn de risico’s van het vak. Ik kon daar het werk doen waarvoor ik opgeleid ben. Als je defensie in wilt, moet je goed nadenken wat dit inhoudt. Want reken maar, na de opleiding word je binnen een jaar uitgezonden.”

Hoe gaat het verder met jou?

“Ik ben vier maanden en één week in Afghanistan geweest en ik ga niet meer terug. Ik ben toe aan rust omdat ik deze tijd ervaren heb als heftig. Ik heb een functie geaccepteerd in Weert. Ik word daar instructeur en ga de komende drie jaar nieuwe onderofficieren opleiden.”