Kirstin Chorus (28) heeft een eigen praktijk samen met collega Tanja Franssen en in het verlengde van dit werk organiseert zij vakantiekampen voor kinderen met gedragsproblemen.

Wat doe je precies?

Kirstin: “Ik begeleid kinderen in hun thuissituatie. Ouders hebben een (hulp)vraag over het gedrag van hun kinderen. De diagnose is meestal al gesteld, In het geval dat er nog geen diagnose is maar wel vragen, verwijs ik naar de juiste hulp.”

Over welke diagnosen praten wij?

“Dat kunnen bijvoorbeeld zijn ADHD, PDD-NOS, autisme, syndroom van Asperger of andere gedragsproblemen. Na de diagnose gaan ouders op zoek naar hulp. Tegenwoordig hebben zij een Persoonsgebonden budget (PGB) waardoor zij zelf kunnen kiezen welke hulp ze inhuren. Op die manier kunnen de ouders bij ons terechtkomen.”

Wie is ‘ons’?

“Dat zijn mijn collega en ik, wij hebben een eigen praktijk. Wij hebben geen praktijkruimte omdat wij de kinderen in hun thuissituatie behandelen. Mijn collega is psycholoog. Bij een hulpvraag gaan we altijd samen op intakegesprek om de vragen die er liggen, helder te maken. Aan dit intakegesprek zijn geen kosten verbonden, het is een informatie gesprek. Als ouders besluiten om met ons in zee te gaan is het een voorwaarde dat het tussen ons moet klikken. Wij bekijken of we het kind iets kunnen bieden en de ouders moeten uiteraard achter ons aanbod staan. Het belangrijkste is dat we met het kind een vertrouwensband opbouwen. De grootste groep kinderen die ik begeleid zijn tussen 7 en 15 jaar.

Wat merk je aan deze kinderen?

“Ze denken anders. Ze wenden zich af in een gesprek, ze kijken je niet aan. Het gaat over emoties en hoe je met mensen omgaat. In emoties kennen we veel nuances. Deze kinderen hebben deze nuances niet. Het is het één of het ander. Ze leven in een ‘verwarrende’’ wereld. Verrassingen, daar houden deze kinderen niet van. Dat is bedreigend. Ze hebben een heel gestructureerde dagprogramma nodig.”

Hoe gaat het dan als ze op kamp zijn?

“Wij zorgen dat de dagen niet onvoorspelbaar zijn. Ze weten precies wat en wanneer we iets gaan doen. We gaan vijf dagen naar Boukoul op een natuurcamping. Daar gaan we op forel vissen, bosbessen plukken, jam van maken, fietsen naar de bakker, aardappels rooien bij de boer en daarna van deze aardappels frietjes bakken en chips maken. Ik heb een programmaboekje voor de kinderen gemaakt. Daarin kunnen ze precies zien wat we gaan doen, hoe laat we eten, wát we eten, wanneer ze naar bed gaan. Ik heb dit jaar twee kampen georganiseerd, een keer met 6 kindjes en een keer met 10 kindjes. Op woensdag mogen de kinderen met de ouders bellen en de laatste avond hebben we een barbecue samen met de ouders en broertjes en zusjes van de kinderen.”

Hebben jullie plannen voor de toekomst?

“Ja, wij willen een keer per maand een logeerweekend organiseren. Op dezelfde camping in Boukoul. Mijn collega Tanja en ik willen ook workshops op gaan zetten over bijvoorbeeld het leren omgaan met emoties en sexualiteit. Maar dat is allemaal nog toekomstmuziek!”