Nicky van Bergen (21) is afgestudeerd als hulpverlener. Zij heeft mooie plannen. Zij wil een jaar besteden aan het helpen van kinderen die het moeilijk hebben. Zij vraagt geen salaris alleen een financiële ondersteuning.

Vertel eens iets over je opleiding?

Nicky: “Het is een hele brede opleiding. Je kunt kiezen voor de psychiatrie, de ouderenzorg, jeugdzorg, eigenlijk alles wat te maken heeft met hulpverlening voor mensen in alle leeftijden met hele diverse problemen. Ik heb gekozen voor de jeugdzorg. Ik heb al gewerkt op Curacau in een achterstandswijk. De kinderen van de straat houden was daar het hoofddoel. Dat heeft me erg aangesproken.”

Wat zijn nu je plannen?

“Ik wil graag een heel jaar vrijwilligerswerk gaan doen in Suriname. Het grootste probleem hierbij is dat ik geld nodig heb om van te leven. De rest is al in kannen en kruiken. Ik kan terecht bij een kindertehuis in Paramaribo, Ik kan op het terrein van het kindertehuis wonen. Mijn taken zijn ook al duidelijk.”

Wat is precies het probleem?

“Het geld! Ik ben net afgestudeerd en heb nog geen spaarpotje kunnen opbouwen. Ik ben dus afhankelijk van giften van sponsors. Het geld is puur om in mijn levensonderhoud te voorzien. Ik ben niet uit op een salaris. Als ik er van kan eten en wonen, is dat voor mij genoeg. Ik heb dan ongeveer 650 euro per maand nodig! Ik ben vrij en heb nog geen baan, nu kan ik een heel jaar hieraan besteden. In een jaar kan ik een vertrouwensband met de kinderen opbouwen en écht helpen.”

Hoe denk je dat geld bij elkaar te krijgen?

“Ik ben bij het ministerie geweest, maar daar viel ik buiten twee projecten omdat ik bijvoorbeeld geen werkervaring heb. Het was wel een project voor pas afgestudeerden! Verder heb ik enkele bedrijven benaderd om sponsor te worden. Ik heb nog geen antwoord. Ik zou bijvoorbeeld een wekelijkse rapportage kunnen maken op de website van het bedrijf.”

Wat kun jij betekenen voor het kindertehuis?

“In dit tehuis wonen 106 Hindoestaanse kinderen die of wees zijn, of uit huis geplaatst of kinderen die daar wegens huiselijke omstandigheden met hun moeder wonen. Er werken nu dertien moeders die groepsleiders zijn (zonder specifieke opleiding) en vijf ‘huis’moeders voor het huishoudelijk werk en koken. Er is geen geestelijke hulpverlening aanwezig voor de traumaverwerking, terwijl de kinderen een moeilijke tijd hadden en nog hebben. Ik zou er willen zijn voor deze kinderen en hun helpen met hun problemen. Daarbij vraagt het kindertehuis zelf om dit soort ondersteuning.”

Hoe ziet dit kindertehuis er uit?

“Er zijn dertien groepen in de leeftijd van vier tot twee en twintig jaar. De kinderen slapen in slaapzalen en eten in eetzalen. Dat is echt heel anders dan in Nederland.

Er hoort geen school bij het internaat, de kinderen gaan naar gewone scholen in Paramaribo. Het tehuis bestaat uit vijf gebouwen. Dus niet zoals in Nederland dat iedere groep een eigen huis heeft. Daar is het heel armoedig.”

Wanneer zou je willen afreizen?

“Eigenlijk was het plan om in november te beginnen. Maar het vinden van sponsors duurt langer dan gedacht. Of er moet een klein wonder gebeuren.....