Steffie Mooren (31), Cindy van Cruchten (28), Cindy Stock (32) en Wendy Gijsen (30) vormen een team als verloskundigen. Samen hebben ze een praktijk. Daarbij zijn het ook nog vriendinnen. Zij komen bij mensen thuis in een intieme situatie.
Hoe lang bestaat jullie praktijk?
Steffie: ” De praktijk bestaat al heel lang, maar in deze samenstelling nog niet zolang. Cindy Stock werkt ongeveer zeven jaar in de praktijk en de rest is er later bijgekomen. Het maakt ons werk extra leuk om in een maatschap te werken omdat we vriendinnen zijn.”
Cindy: “Naast ons werk doen we ook veel dingetjes privé samen.”
Hoe staat het met jullie nachtrust?
Cindy: “Goed hoor. We zijn natuurlijk met z’n vieren en we draaien 24 uursdiensten. Dus dat is hoogstens een nacht en als je dienst in het weekend hebt hoogstens twee nachten.”
Jullie komen natuurlijk in heel veel huizen en situaties?
Cindy: Het komt wel eens voor dat een moeder in het ziekenhuis zou bevallen maar dat alles te snel verloopt en dat zij thuis bevalt. Dan zijn er geen spullen voor de bevalling in huis. Die moet je dan her en der regelen in heel korte tijd.”
Steffie: “Je komt in alle soorten huizen. In schone en minder schone. Ook waar het echt vies is. Het hoort bij onze taak om mensen daar op te wijzen. In extreme gevallen wordt de Kinderbescherming ingeschakeld. Maar wij maken dat heel weinig mee.”
Cindy: “ Steffie en ik zijn in Oeganda geweest. Daar hebben we in een ziekenhuis gewerkt. De omstandigheden zijn daar totaal anders. Wij hebben een stichting opgericht en met de praktijk steunen we deze stichting financieel. In september gaan wij tweetjes terug en we nemen dan ook spullen mee. Bijvoorbeeld spuiten, handschoenen. Medische dingen, maar ook kleding. Dat is er vaak niet. De moeder wikkelt het kindje in een doek en dat is alles wat ze heeft. Een enorm verschil dus met hier.”
Is er hier veel veranderd de laatste jaren?
Steffie: Vroeger moesten de moeders 8 dagen in bed blijven. Dat is er nu echt niet meer bij. Ook als de moeder zich echt wil laten vertroetelen is ze na drie, vier dagen gewoon beneden. Zolang dat medisch verantwoord is , is dat prima.”
Cindy: “ Ouders bepalen zelf ook of het kindje bij hun op de slaapkamer ligt of in zijn eigen kamer. Met borstvoeding is het vaak handig, kunnen de moeders meteen aanleggen. Maar wij bepalen dit soort dingen niet, dat beslissen de ouders zelf”
Steffie: “ Sommige ouders laten het kindje eerst een tijdje huilen, andere zitten bij de eerste kik al aan het bedje. Daar zijn geen regels voor. Maar ik geef wel advies als daarom gevraagd wordt”
Zien jullie wel eens iets helemaal fout gaan?
Steffie: “ Voor de een is het bevallen heel gemakkelijk en voor de ander is het een drama. Als het niet goed lukt kunnen we naar het ziekenhuis uitwijken.”
Cindy: “Het komt wel eens voor dat wij in het gezin komen en het kindje is al geboren. Maar we zijn er dan toch altijd binnen een paar minuten. Meestal is dat erger voor de man dan voor de vrouw.”
Zijn jullie wel eens verrast en tijdens de bevalling blijkt dat het een tweeling is?
Steffie: “ Nee, dat gebeurt niet meer. We maken een echo en daar zien we op of het het er een, twee of drie zijn. Dat is wel eens voorgekomen. Dat we op de echo eerst twee kindjes zagen en toen nummer drie. Dat was wel even schrikken voor de ouders.”