Maria de Goede (66) heeft zich in diverse kunstvormen verdiept tijdens haar leven. Tegenwoordig richt zij zich op de glaskunst. Een kunst met vele facetten, letterlijk en figuurlijk. Waarom glas? Maria: "Glas is mijn basismateriaal in combinatie met of zonder oven. Ik gebruik meestal de oven. Daarnaast een slijpmachine, een snijmachine. Ik ben van huis uit goud- en zilversmid. Ongeveer 15 jaar geleden ben ik met glas begonnen en het edelsmeden verlaten alhoewel mijn liefde ook daar nog ligt. Ik verdiep me verder in de wetenschap van kunsten om achtergronden te ontdekken. Voor die tijd heb ik iemand verzorgd die erg ziek was. Toen was ik heel dienstbaar bezig. Als ik bezig ben met glas kan niemand zeggen doe dit of dat. Ik ben nu aan de beurt en ben even weg van de snelweg. Ik moet mezelf weer opladen en dat kan ik als ik met glas bezig ben." Waarmee is het begonnen? "Met mijn schaakspel en glazen armband van borosilicaat in de jaren 70. Maar de definitieve omslag kwam 15 jaar geleden. Het fascinerende van glas is de inval van het licht en de eigenheid van het materiaal. Het geeft zich niet zomaar gewonnen. Dit trekt me nog altijd sterk. Het maken van mijn eerste glasstuk was een avontuur. Experimenteren, spelen, genieten maar ook vertwijfelen. Ik kan er mijn zielenroerselen in kwijt. In die beginfase maakte ik bij iemand een tiffanystuk. Mijn adrelanine werkte en de tranen van geluk stroomden over mijn wangen. Dat heb ik trouwens maar kort gedaan en ben vrijwel meteen overgestapt op een andere manier van werken." Wat trekt je het meeste aan in glas? "Het slijpen en snijden. Het materiaal wat je niet zomaar kunt plooien. Het zoeken naar grenzen. Dat boeit mij uitermate. Het kleine driedimensionale werk werd mijn richting. Ik heb workshops gevolgd bij een Duitse glaskunstenaar. Daar heb ik veel geleerd ook wat experimenteren betreft. Op een gegeven moment was ik daar ongeveer dag en nacht in de weer. Maar intussen kreeg ik ook les van Koen Mestrom bij het CKV in brandschilderen en het maken van glas in lood. Ik kon hem weer wat laten zien op het gebied van fusen, het laag op laag laten smelten van glas in de oven op 800 graden." Wat deed je nog meer? "Ik ben toen ook begonnen met het maken van sieraden van glas. Ik was de eerste die dat deed. Een jaar later maakte iedereen sieraden van glas. Ik had wel een eigen stijl omdat ik eigenlijk edelsmid ben. De combinatie van glas en metaal maak je niet zo snel na. Je kunt elkaar wel inspireren maar niet kopiëren. Ik had mijn collectie sieraden bijna af toen ik heel ziek werd. Ik kwam in het ziekenhuis terecht, dat is nu drie jaar geleden. Na zes weken ging ik naar huis. Ik knapte langzamerhand weer op dankzij de goede zorgen van alle kanten." Hoe ging het verder? "Dat revalideren heeft toch wel een jaar geduurd. Daarna deed ik weer wat kleine dingetjes in mijn atelier. Maar ik heb inmiddels weer leuke exposities gehad op mijn vaste adressen. Vijf en zestig jaar worden was voor mij een grote overgang. Dat heb ik gevierd door naar Mechelen te gaan, daar is een bijzondere glasacademie. Ik leer daar andere technieken, andere vormgevingen en andere structuren. Ik heb daar een bijzondere opdracht uitgevoerd. Ik leer daar mijn eigen vrijheid in beslotenheid te vinden en daar in harmonie mee te zijn.