Ik woon...

en werk met passie
Door
Mar-Li Wingens
4 juni, 2005

Marijke Paradiek woont in een nieuwbouwwijk in Roermond. Daar werkt zij ook. Zij heeft een kapsalon met een ‘thuisuitstraling’.

Heb je de kapsalon aan huis?

Marijke: “De kapsalon is in de oorspronkelijke garage van ons huis gevestigd. Dat was helemaal niet het plan maar op een gegeven moment gingen onze zoons Roy (9) en Nick (7) naar school. Mijn man Ewald stelde voor om op dat moment een kapsalon te beginnen. Dat wilde ik wel maar dan wel in de garage. Inmiddels is de garage helemaal uitgebouwd en verbouwd en echt geen garage meer. Dat is nu drie en een half jaar geleden. Maar ik heb nog veel plannen. Ik zou een groter pand willen.”

Waarom wilde je persé je werk aan huis?

“Het idee was dat als de kinderen tussen de middag thuis kwamen, ik thuis was. Ik zou, als het rustig was, mijn aardappeltjes kunnen schillen of stofzuigen. Maar dat is er nooit van gekomen! Maar mijn kinderen mogen gewoon de kapsalon binnenlopen. Ze zijn van mij, ze horen bij mij. Mijn klanten vinden het geweldig dat dit kan.”

Zie je de kapsalon een beetje als verlengstuk van je huiskamer?

“Eigenlijk wel. Ik vind dat er een ontspannen sfeer moet zijn. Je moet grapjes kunnen maken. In ieder geval geen stijf gebeuren. Als mensen dat willen zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Ik werk nu met vijf medewerksters. Zij horen er ook helemaal bij, net zoals Roy en Nick. Als de meiden koffie willen drinken of een boterham eten, doen ze dat bij mij in de huiskamer. Als ze willen mee-eten kan dat ook.”

Kreeg je zomaar toestemming om in de garage een kapsalon te beginnen?

“Het is een ambacht en als je in ieder geval een eigen ingang hebt, dan krijg je toestemming van de gemeente. Tijdens de verbouwing, ongeveer 2 jaar geleden, heb ik zelfs in de huiskamer gewerkt. Maar dat doe ik nooit meer. Alle meubels aan de kant. Een ramp.”

Welke rol speelt het vak in je leven?

“Ik zit vijfentwintig jaar in het vak. Ik wilde altijd méér met mijn vak dan alleen maar mijn werk doen en om zes uur weer naar huis. Dat was nooit mijn ding. Dan probeer je ook anderen enthousiast te maken. Veertien jaar geleden werd voor het eerst de Coiffure Award gehouden. Daaraan doen de beste kappers van Nederland mee. Toen heb ik voor het eerst mee gedaan, toen nog voor een werkgever. Dit jaar deed ik voor de vijfde keer mee. Voor de tweede keer helemaal in eigen beheer. Deze keer werden dus vier nominaties door het team behaald en ikzelf haalde de tweede plaats in de categorie ‘Dames’ en een nominatie voor de categorie ‘Avant-Garde’.

Gaat daar veel tijd in zitten?

“ Veel tijd, geld en energie. Dan ligt de grote tafel in de woonkamer constant vol boeken. Eerst ga je kapsels verzinnen, daarvoor ga je kapsels en vakbladen uit alle landen bekijken. Langzamerhand worden kapsel, styling, achtergrond, kleuren en sfeer duidelijk. Dan zoek ik een fotograaf en een visagiste. Daarbij trainen we elke week. Elke twee maanden is er een fotoshoot. Dat is allemaal niet goedkoop. De tijd tel je niet eens. Je moet het er voor over hebben. Ik heb er wel eens slapeloze nachten van. Maar het resultaat is zo top en dan is het het allemaal waard.”

Deel dit artikel

Lees volgende Ik woon...
in een klein huis in Linne
Lees volgende artikel
kroegbaas