Mevrouw Catharina (Netje) Kleinekorte (81 jaar) woont sinds kort in verzorgingstehuis De Pollart in Roermond.

Waarom hebt u voor De Pollart gekozen?

Mevrouw Kleinekorte: “Ik heb daar niet voor gekozen, het kon niet anders. Hiervoor ben ik een half jaar in een verpleeghuis geweest. Ik heb zuurstof nodig. Daar ben ik gerevalideerd. Dat was van de ene op de andere dag nodig. Een paar dagen van tevoren ben ik nog in Heinsberg boodschappen gaan doen. Ineens moest ik naar het verpleeghuis.”

Hoe hebt u dat ervaren?

“Ik had gelukkig een eigen kamer en ik mocht niet klagen. Ik heb daar veel aan activiteiten meegedaan zoals schilderen en tekenen. Ook pizza’s bakken vond ik leuk. Ik ben daar aardig opgeknapt maar ik kon toch niet meer naar huis.”

Waar heeft u gewoond?

“In een mooie, grote flat aan de Olislagerstraat. Ik ben mijn hele leven vrijgezel geweest. Mijn nichtjes en de zoon van een hele goede vriendin hebben mijn flat leeggehaald en de spullen die ik wilde houden in deze kamer neergezet. Dat was heel erg voor mij. Mijn vriendin waar ik 50 jaar mee omga en haar familie en mijn eigen familie zijn een grote steun geweest. Maar ik had op dat moment wel dood willen gaan, zo erg vond ik het om mijn eigen huis kwijt te raken.”

Hoe woont u nu?

“Ik heb een mooie grote kamer met erker. Het is wel nog wennen. Ik ben vorige week maandag voor het eerst beneden gaan eten. Ik moest nog steeds op mijn kamer blijven vanwege mijn gezondheid. Maar nu ben ik weer aangekleed en hele dagen op. Ik ben wel nog erg moe. Ik heb mijn eigen spullen om me heen. Aan alles zit een verhaal aan vast. Ik begin me nu thuis te voelen.”

Bent u tevreden over de verzorging?

“De verzorging is prima. Het eten is nog wennen. Iedereen heeft een eigen begeleidster. Dat is erg prettig. Als ik ergens mee zit of vragen heb, kan ik haar vragen. Ook hebben we allemaal een vertrouwenspersoon van buiten het huis. Dat zijn vrijwilligers. Als je bijvoorbeeld hulp nodig hebt met belastingformulieren of andere problemen. Je kunt dan een briefje in de postbus leggen en er komt iemand naar je toe.”

Hoe zag uw leven er vroeger uit?

“Eigenlijk heb ik altijd voor mijn moeder gezorgd. Ik heb de meeste tijd thuis gewoond bij mijn moeder. Zij is 92 jaar geworden. Daarbij heb ik altijd een fijne baan gehad en veel reizen gemaakt voor mijn werk en ook voor vakantie. Dat wil ik eigenlijk nog steeds. Ik heb aangevraagd bij de Zonnebloem. Zij gaan naar Mallorca en ook naar Oostenrijk. Dat wil ik wel. Ik ben van plan om net zo oud als mijn moeder te worden, dus ik heb nog minstens 10 jaar voor de boeg. Ik vind dat de mensen vroeger meer met elkaar bezig waren. Nu is het ieder voor zich. Wij woonden vroeger in de Molenstraat en alle buren liepen bij elkaar naar binnen. In alle huizen waren kinderen. Daar is niets van over. Maar ik ben wel van plan om nog iets moois van mijn leven te maken. Ik heb tot nu toe een fijn leven gehad.”