Mary is 57 jaar en zij woont bijna 28 jaar in haar huis. Dat huis is een koetshuis, dat oorspronkelijk hoorde bij het kasteeltje in Kessenich (B). Ongeveer 100 meter over de grens in België.

Mary, vertel eens over jouw huis?

“ Het is een koetshuis en het ligt in tegenover het kasteel. Er zijn nog 6 of 7 andere huizen die vroeger ook bij het kasteel hoorden. Die huizen vormen samen een soort erf. Ze zijn aan elkaar vast gebouwd.

Mijn huis is dus een koetshuis, verder zijn er drie boerdeijen, een watermolen nog een klein huisje en een rentmeesterswoning.”

Hoe lang wordt het koetshuis al bewoond?

“ Ik denk al heel lang. Wij hebben het gerestaureerd en geschikt gemaakt voor moderne bewoning. Een keuken en een badkamer gemaakt. We hebben de buitenkant eigenlijk in de oude staat teruggebracht. Er zaten drie dichtgemetselde bogen en die hebben we weer open gemaakt. Binnen zie je de oude balken en we hebben de oude veldbrandstenen weer schoongemaakt. Het huis staat onder monumentenzorg, geclasseerd, heet dat in België.

Hoeveel slaapkamers zijn er?

“ Ik heb vijf slaapkamers. Ik denk dat de mensen vroeger boven woonden en beneden de koetsen stonden. Nu heb ik de keuken en de huiskamer beneden.

Deze huizen horen nu niet meer bij het kasteel maar worden wel bewoond?

“ Ja, verschillende mensen hebben de huizen gekocht en we hebben eigenlijk niets meer met het kasteel te maken. We vormen een kleine gemeenschap. Ik kan met iedereen goed opschieten. Voor kinderen is het ideaal. Toen ze klein waren, was het heel beschermd en toch veel te beleven. De eigenaar van het kasteel is een duitser. Maar hij is er nooit en hij doet er ook niets aan. Dat is wel jammer. Het is wel helemaal gemeubileerd. “

Wie hebben er nog meer gewoond?

“Michiels van Kessenich, Baron van Munninkhausen en het is ook nog een tijdje seminari geweest. Dat kun je nog zien aan de vele kleine kamertjes boven.”

Heb je toen lang naar zo’n soort huis gezocht?

“Nee, helemaal niet. We woonden toen in Neer in een boerderijtje. Dat hadden we net verbouwd. Ik wilde helemaal niet weg. Mijn man had ineens dit huis gekocht! Maar ik heb er nooit spijt van gehad.”

Wil je hier altijd blijven wonen?

“Voorlopig wel. Maar over een aantal jaren wil ik toch naar de stad verhuizen. Naar Roermond in een appartementje. Met alle voorzieningen vlak bij. Mijn twee dochters zijn hier natuurlijk opgegroeid. Ze hebben hier heel veel vrijheid gehad om te spelen. Ze zijn er ook aan verknocht. Misschien dat een van mijn kinderen wel hier komt wonen? Wie weet?”