Angely (35), Eric (38), Emile (9) en Liz (7) wonen weer in Maasniel. Ze hebben daar al eerder gewoond en zijn van daar uit naar Swalmen naar een nieuwbouwwijk verhuisd. Nu zijn ze weer terug in Maasniel!

Waarom zijn jullie toen naar Swalmen verhuisd?

Angely: “ Mijn schoonvader is bouwvakker in de vut. Hij zei dat we voor dezelfde woonlasten in Swalmen vrijstaand met garage konden wonen. Dat leek ons wel wat.

Dat hebben we toen gedaan.”

Maar...wat gebeurde er toen?

Angely: “ Ik kon mijn draai niet vinden! En Eric eigenlijk ook niet. Atijd de auto in voor het werk en voor de kinderen en voor de boodschappen. En daarbij zo’n nieuwbouwwijk. De huizen werden allemaal,tegelijk aangeleverd. Dus zag je dezelfde meubels op dezelfde plek in dezelfde woonkamers staan. Dat is echt niks voor mij. Maar Eric en ook ik niet, we durfden dat niet toe te geven. Wij hebben het huis zelf gebouwd. Dus het was ook een emotionele kwestie.”

Wanneer werd er wel over gesproken?

“ Met kermis in Swalmen had Eric wat teveel gedronken, het hart op de tong. We liepen naar huis over de Bosstraat langs het kerkhof. Toen zei Eric: “Angely, ik moet er niet aan denken dat als ik dood ga, ik hier begraven word!” Toen was het hoge woord er uit en hebben we besloten om terug naar Maasniel of naar de stad te gaan.”

Welk soort huis is het geworden?

“ Een huis uit de zestiger jaren in Maasniel. Het huis beviel ons erg goed, het was gewoon óns huis. Maar er moest wel veel aan gebeuren. Maar het heeft een leuke tuin en is vrijstaand. Boven bij onze slaapkamer is een inpandig balkon, heerlijk! Grote ramen, tuindeuren dus veel licht binnen. Dat vind ik heel belangrijk. We hebben een keuken aangebouwd, ook met tuindeuren. In Swalmen hadden we rolluiken, vreselijk. Dat wil ik dus nooit meer. Het licht bepaalt eigenlijk mijn dag. Van licht in huis word ik vrolijk.”

Wat vind je van de buurt?

“ De straat bij ons lééft. Het is geen ‘slaapbuurt’ waar iedereen om half 8 weggaat en om half 6 terugkomt. Bij ons in de straat fietsen de kinderen en wonen jong en oud door elkaar. Dat spreekt mij erg aan. Je maakt gemakkelijk een praatje met de mensen in de straat. Heel gezellig. “

Wat maakt jullie huis heel bijzonder?

“ Op de voorgevel is een keramisch kunstwerk van Bolenius en in de huiskamer een prachtig glas en loodraam van Bolenius. Deze Maasnielse kunstenaar heeft een paar huizen verder gewoond. Als ik in de keuken sta, zie ik het glas in loodraam. De kleuren zijn schitterend. Ik ben een onrustig mens van mezelf, maar als ik naar het raam kijk en de zon schijnt er doorheen, word ik vanzelf rustig.”