Ik woon...

weer bij paps
Door
Mar-Li Wingens
11 november, 2004

Lobke Lamers (25) woont weer thuis. Niet in haar eigen huis maar in het huis van haar vader. Acht jaar geleden ging zij op kamers. Zes weken geleden trok zij weer bij paps in. Hoe zit dat?

Waar ging jij acht jaar geleden wonen?

Lobke: “ Ik ben in Utrecht gaan wonen voor een studie. Niet afgemaakt en teruggekomen naar Roermond. Toen woonde ik samen met een vriendin op de Hendriklaan. Een bovenverdieping. Heel oud en niet erg netjes. Wel een leuke tijd gehad. Daarna ben ik verhuisd naar de Neerstraat. Daar woonde ik samen met mijn kat en ik heb daar prima gewoond. Ik kon toen een appartementje huren in de Steegstraat. Daar heb ik vier jaar gewoond, ongeveer twee jaar met een vriend samen.”

Wat zijn de overwegingen geweest om bij je vader te gaan wonen?

“ Ik voelde me niet meer happy in mijn appartement. Ik zag het daar niet meer zitten. Daarbij sukkel ik met mijn gezondheid. Veel ziek en weinig energie. De derde reden is dat ik een schuld(je) heb opgebouwd. Ik kon geen kant meer uit, alleen de rekeningen betalen en alles wat leuk is kost geld. Dus ik zat daar maar alleen.“

Toen kwam je op het idee om bij je vader in te trekken?

“Ja, eigenlijk wel. Ik denk dat ik wat te vroeg uit huis ben gegaan. Ik heb altijd gedacht:’ Ik moet voor mezelf zorgen.’ Maar het waren misschien wat teveel zorgen. Ik wil graag nog een beetje vertroeteld worden. Ik kan nu rustig mijn schuld afbetalen en toch af en toe leuke dingen doen.”

Wat vond je vader van dit idee?

“Pappa zei meteen, ‘Ja, kom maar’. Dat was écht fijn. Hij woont in een groot huis met sauna en zwembad. Maar het fijnste vind ik het ligbad. Dat heb ik heel erg gemist. Papa roept steeds: “Je verslijt mijn bad!”. Verder ‘bewoon’ ik twee kleine kamertjes. Daar staan mijn eigen spullen. Maar wij kijken samen tv. Paps kookt iedere avond. Dat deed hij ook al voor zichzelf.”

Hebben jullie regels opgesteld?

“Weinig. We zijn twee volwassen mensen. Ik moet mijn kamers schoon houden en de keuken en de kamer netjes houden. Verder gaan we onze gang. Het gekke is dat pappa meer gaat stappen dan ik. Hij gaat ieder weekend. Daar heb ik de fut niet voor. Misschien weer als het wat beter met mijn gezondheid gaat. Mijn vader heeft enorm veel energie en hij werkt hard en sport ook nog. Ik ben na een dag werken moe en ben blij als ik in het weekend niets moet.”

Wat zegt je familie en vriendenkring ervan?

“ Eerst waren ze heel verbaasd maar toen ik alles uitlegde, begrepen ze het. Ze zijn ook altijd welkom. Dat is geen punt.”

Hoe zie je de toekomst?

“Ik zie wel. We hebben het nu heel gezellig. Als ik er aan toe ben ga ik weer op mezelf wonen. Ik vind het op dit moment heerlijk om geen zorgen meer te hebben.”

Deel dit artikel

Lees volgende Ik woon...
op een zorgboerderij
Lees volgende artikel
schoonheidsspecialiste