Interview

Moeilijke keuze
Door
Mar-Li Wingens
4 juli, 2013

Foto: Michelle

Michelle (20) heeft een moeilijke keuze moeten maken op het gebied van studierichting en het maken van pas op de plaats.

Welke was je eerste studiekeuze?

“Na mijn VWO-diploma wist ik eigenlijk niet wat ik wilde en na veel twijfels ben ik Communicatie en Informatie Wetenschappen in Utrecht gaan doen. Het eerste half jaar was heel erg leuk. Ik had het gevoel dat ik het helemaal gevonden had. Alles was interessant van filmwetenschappen tot filosofie, de media, massamedia, journalistiek. Na dat half jaar werd alles anders en helemaal niet wat ik dacht dat de studie zou inhouden. Mijn twijfel begon in februari en in mei wist ik zeker dat dit niet mijn studie was. Ik raakte gedemotiveerd.”

Vond je het moeilijk om dat toe te geven?

“Ja, Ik was net op kamers gegaan en ik vond het ook moeilijk om het thuis te vertellen. Ook dat ik weer thuis wilde gaan wonen. Ik vond wel dat ik beter op dit moment de knoop kon doorhakken. Anders zou ik het heel moeilijk hebben gekregen. Mijn ouders vonden het jammer maar ze waren niet boos.”

Wist je wat je wel wilde?

“Ik wist dat ik Psychologie wilde doen. Maar ik was voor dat jaar te laat met inschrijven. Dus ik heb voor een tussenjaar gekozen. Ik heb goed rondgekeken. Ik had al mijn baantje bij Albert Heijn. Dat ben ik in het begin full-time gaan doen. Daarna beetje bij beetje afgebouwd omdat ik steeds minder uren kreeg in verband met mijn leeftijd. Ik werd natuurlijk steeds duurder. Ik werk er nog steeds voor een aantal uren.”

Waarom psychologie?

“Ik heb heel veel interesses en dat maakt het juist moeilijk. Ik vind heel veel leuk bijvoorbeeld geschiedenis, Nederlandse en Engelse taal, journalistiek. Toch is mijn keus nu duidelijk. Ik moet nu wachten of ik ingeloot ben maar ik ga er vanuit dat dit het geval is. Het moet eigenlijk wel! Ik heb al een kamer in Maastricht. Daarbij heb ik geen Plan B.”

Is Maastricht jouw eerste keus?

“In Maastricht hanteren ze geen grote werkgroepen van 20 tot 30 studenten maar kleine werkgroepjes van maximaal 10 studenten met één docent en een ouderejaars als begeleider. Ik was op de open dag van Psychologie en ik dacht: ‘dit is het echt voor mij’, Ik heb die eerste dag al zoveel geleerd en ook onthouden.
Ik heb echt zin om weer te gaan studeren. Mijn baan bij de supermarkt is heel leuk, vooral mijn collega’s maar niet om mijn hele leven te blijven doen. Ik heb daar veel geleerd en mensenkennis opgedaan. Nu wil ik verder gaan en andere dingen leren. Ik heb geen spijt dat ik mijn studie in Utrecht heb afgebroken. Ik weet nu wat ik wil.”

Deel dit artikel

Lees volgende Interview
Ik doe het met minder
Lees volgende artikel
Een kinderhand is gauw gevuld