Jeugd

Ik heet Nina
Door
Mar-Li Wingens
17 september, 2010

Ik ben tien jaar

Ik wil beroemd worden

Ik zit op de basisschool De Stapsteen in groep 7A, maar ik zit niet naast vriendinnen. We mochten niet zelf onze plaatsen uitzoeken. Dat heeft de juffrouw gedaan. Ik ben vriendin van Claire, zij kwam nieuw op onze school. Dat was wel leuk. Ze is eerst een half dagje in de klas kennis komen maken. Ik zat in het groepje van Joëlle en zij kende Claire al. We raakten in gesprek met elkaar en onze moeders ook. Toen zijn we vriendinnen geworden. Ik woon in een oud huis in een straat waar niet veel kinderen wonen. Alleen oudere mensen zonder kinderen. Maar twee jongens van mijn broertjes leeftijd. Dus ik ben heel blij met Claire.

Ik heb een broertje van acht jaar. Ik zou heel graag een zusje hebben. Eigenlijk het liefste een klein baby’tje. Als ik iets mocht wensen is dat ik een zusje kreeg dat altijd baby bleef. Maar mama zegt dat papa dan een andere vrouw moet zoeken, een van rond de dertig jaar. Maar ik wil niet dat mijn ouders gaan scheiden!

Ik hou heel erg van zingen en ik wil graag op les. Volgend jaar wil ik mee doen aan ‘Kinderen voor kinderen’ of aan het Junior festival. Mijn grote voorbeeld is Monique Smit. Ze kan heel goed hoog en laag zingen en ik vind het gewoon mooi. En ik vind het leuk dat ze Nederlandse liedjes zingt, dat kan ik tenminste verstaan. De liedjes gaan vaak over jongens. Maar de teksten zijn anders dan als je iets normaal zou vertellen. Het lijkt meer op een gedicht.

Ik wil later zangeres worden en ook de liedjes zelf maken.

Ik wil graag beroemd worden. Fotomodel worden, lijkt me ook wel wat. Ik vind het leuk als iemand iets met mijn haar doet, opsteken of krullen. Een mooie jurk aan. Mannequin , lijkt me helemaal niks. Dus op een rode loper kleren showen. Dat niet. Gewoon fotomodel en in tijdschriften staan. Danseres vind ik ook een mooi beroep. Ik doe aan streetdance. Ik moet gewoon lol hebben in mijn werk. Het gaat me niet om het geld. Mama zegt altijd: ‘Geld is er altijd wel genoeg.’

Ik heb vroeger in Leiden gewoond en ik heb nog steeds contact met mijn vriendinnen daar. Ik ben met een vriendin van daar op kamp geweest. Het is jammer dat ik ze niet veel zie. Je kunt niet zomaar even langs gaan. Wij skypen en zo kunnen we elkaar toch zien. Maar soms is het wel moeilijk als mijn broertje door de kamer rent. Soms wil ik prive rustig praten.

Een grote wens van mij is om de zolderkamer te krijgen. Maar dan moet er eerst verbouwd worden. Ramen of een dakkapel er in. Misschien over een paar jaar, zegt mama. Ik weet al precies hoe ik die zolderkamer ga inrichten, de kleuren, alles!

Deel dit artikel

Lees volgende Jeugd
Ik heet Claire