Een droom is uitgekomen, trainster zijn (Foto: Kimberly de Winter)

Kimberly de Winter (23) is gek van dansen. Het is haar hobby en ze wil deze liefde voor het dansen graag doorgeven aan kinderen. Ze is lid van twee clubs.

Wanneer begon jij met dansen?

Kimberly: “Ik ben begonnen als dansmarietje bij de Veldjmuus. Gestopt en weer begonnen en weer gestopt en weer begonnen! Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik hoor bij de Veldjmuus en ik zie mezelf niet meer weggaan. Toen ik twaalf jaar was ben ik bij BAS op de Donderberg gaan dansen, dat is showdance. Ook heel erg leuk.”

Hoe ging het verder?

“In 2010 werd ik secondante van wienkeunigin Carola van de Veldjmuus, ook heel speciaal. Toen werd ik gevraagd of ik de kleine dansgarde wilde trainen. Er zijn nu acht gardemeisjes. Op zich genoeg maar we begroeten graag nieuwe dansmarietjes. Hoe groter de groep, hoe leuker. Kinderen vanaf vijf jaar zijn welkom. Als de kinderen twaalf zijn gaan ze over naar de grote garde.”

Vertel iets over het trainen?

“Eigenlijk doen we dat het hele jaar met een kleine pauze in februari en maart. In die tijd verzin ik een nieuwe dansjes en danspasjes. We vergaderen en er komen allerlei ideeën op tafel hoe we volgend seizoen aanpakken. Ik luister veel naar geschikte muziek en schrijf ideetjes voor de dansjes op. Ik kijk naar andere dansgroepjes en doe daar inspiratie op.”

Hoe geef jij les?

“Meestal probeer ik de nieuwe danspasjes eerst zelf uit en daarna met de kinderen. Ik kijk hoe de kinderen het oppakken en of ze het onder de knie krijgen. Vooral of ze het zelf leuk vinden om uit te voeren. Ik kijk ook of het er goed uit ziet. Als dat allemaal klopt dan doen we het gewoon. Als kinderen dansen is het altijd al leuk en een foutje af en toe, is snel vergeven door het publiek.”

Hoe kom jij aan je kennis?

“Ik heb nooit extra danslessen gevolgd, het zit gewoon in mij. Ik ga dit jaar ook bij BAS dansen en ik train daar ook de kleintjes. Ik train op dinsdagavond de dansmarietjes van de Veldjmuus en op woensdag bij BAS. Ik doe niet aan stijldansen, breakdance of streetdance. Ik vind het wel leuk om te zien vooral kampioenschappen maar niet om zelf te doen. Ik ga tegenwoordig zelden uit om te stappen en al helemaal niet om te dansen. Ik werk 40 uur als doktersassistente en heb daardoor weinig tijd. Ik woon nog bij mijn ouders en daar komt over niet al te lange tijd verandering in. Ik ben op zoek naar een appartementje in de stad maar ik moet eerst nog wat sparen.”