Foto: Milou van Laarhoven

Lars Horbach (25) is een fanatieke hockeyspeler en zijn club is Concordia. Als kleine jongen begonnen en uitgegroeid tot een eerste klasse verdediger. Daarbij telg van een echte Roermondse ondernemersfamilie en dat blijkt gevolgen te hebben.

Woon je in Roermond?

Lars: “Ja, sinds december heb ik mijn eerste eigen woonplek, een appartement achter het station. Splinternieuw en dat vind ik een voordeel. Er zijn in ieder geval geen verborgen gebreken. Ik heb de muren laten spuiten, er zat een keuken in maar de keukenapparatuur moest ik zelf plaatsen. Ik heb nagedacht over de kleuren maar heb het neutraal gehouden. Ik heb kleuraccenten aangebracht in de vorm van accessoires. Mijn stijl is strak, modern. Glazen eetkamertafel en salontafel. Verder veel chroom. Ik heb twee slaapkamers. In ieder geval groot genoeg voor mijn vriendin Milou en mij. Zij is de helft van de week bij mij en de andere helft woont ze nog thuis. Zij studeert nog.”

Werk je ook in Roermond?

“Ik heb twee deeltijdbanen in Roermond en sinds maart heb ik mijn eigen bedrijf. Heel spannend en het begin is prima. Ik heb HBO management en rechten gestudeerd.”

Vertel iets over je hobby?

“Dat is hockey. Ik speel al sinds ik groot genoeg was om een stick vast te houden. Het zit in de familie. Mijn vader, broer Jens en diverse neven en nichten en ooms spelen. Als kind heb ik ook tennis gespeeld, op scouting gezeten en op karate. Maar hockey is gebleven. Ik vind teamsport het leukste om te doen.”

Ben je een goede hockeyer?

“Tja, wat is goed? Mijn broer is goed maar hij is een spits, dat is toch anders dan een verdediger. Dat is nooit zo spectaculair. Ik ben niet heel snel behalve op lange afstand. Dat heeft te maken met lichaamsbouw. Mijn vader was ook verdediger en ik lijk op hem.”

Waarom bij Concordia?

“Ik ben altijd lid van Concordia gebleven en speel in de eerste klasse. Op een gegeven moment viel het team uit elkaar omdat ze elders gingen spelen. We bleven met drie teamleden over. Ik wilde niet naar een hogere klasse gaan omdat ik gewoon leuk wilde hockeyen in Roermond. Tegenwoordig zijn de meeste teamleden weer terug. Dat is mooi. Het team is voor mij heel belangrijk ook vanwege de gezelligheid. Het klikt onderling anders doe je het niet vijf keer per week! Twee keer trainen, een wedstrijd en in de voorbereiding bijna elke dag trainen.”

Wat vindt Milou daarvan?

“Zij begrijpt het. We hebben elkaar vier jaar geleden leren kennen op een hockeykamp. Zij speelt niet meer vanwege een blessure. Ik hoef niet uit te leggen waarom ik zoveel met hockey bezig ben.”