De ouderavonden worden heel druk bezocht. (Foto: Marcel Seelen)

Marcel Seelen (53) en Hesther van Gelderen (38) vertellen over de nieuw opgerichte middelbare Vrije School Roermond. Twee bevlogen mensen die vanuit hun hele hart jongeren willen onderwijzen naar de methodiek van de vrijeschool.

Marcel gaf 25 jaar les aan een vrijeschool in Amsterdam. Hij is uit idealisme in Roermond gaan wonen om een vervolgopleiding op te starten en de docenten te begeleiden gedurende zeven jaar. Hesther volgt nu de opleiding tot vrijeschooldocent bij Marcel naast haar baan als docente Nederlands op Broekhin. Hoe enthousiast kun je zijn?

Welke verschillen zijn er met het reguliere middelbare onderwijs?

Marcel: “Het imago van de Vrije School is dat er alleen maar gespeeld wordt. Maar de werkelijkheid is dat de leerlingen van de vrijeschool moeten voldoen aan de eisen van het landelijk gemiddelde. In de vrijeschool ligt de nadruk op de brede ontwikkeling van de leerling. Daarom is er in het leerplan van de vrijeschool veel ruimte voor de sociale, culturele en kunstzinnige ontwikkeling. De leraar heeft ruimte om zelf zijn leerstof te bepalen. Individuele ontplooiing staat voorop. De motivatie van de leerlingen is daardoor heel groot.”

Vertel iets over de school in Roermond?

Marcel: “In de zevende klas zitten nu 31 leerlingen, waarvan 10 jongeren afkomstig zijn van de basisschool Christophorus. De andere leerlingen hebben onze school zelf gekozen. De overstap vormt geen probleem.. Op Broekhin hebben we een ruim lokaal dat is ingericht in de sfeer van een huiskamer, met warme kleuren, gezellig planten en leuke spullen. Alle niveaus zitten bij elkaar. Ze helpen elkaar als dat nodig is en trekken elkaar vaak naar een hoger niveau.”

Hoe gaat het er in de klas aan toe?

Hesther: “We beginnen iedere dag met het zogenaamde periodeonderwijs door dezelfde leraar. We stellen gedurende drie weken, iedere dag anderhalf uur lang één vak centraal. Daarna worden er vaklessen gegeven. Wij maken geen gebruik van lesmethodes. De manier van lesgeven ligt vooral bij de leraar. Mijn collega Fiona en ik leren heel veel van Marcel. Het valt op dat de kinderen heel betrokken zijn bij wat ze doen. Ze zijn geïnteresseerd en eigenlijk nooit verveeld. De leerlingen maken tijdens de periodeles hun eigen boek, het periodeschrift. Sommige kinderen besteden daar vele uren aan, omdat ze dat leuk vinden. Schrijven hele verhalen en maken tekeningen.”
Marcel: “Ik vind het belangrijk dat kinderen geboeid raken door het onderwerp. Als dat zo is, vergeten ze dat nooit meer.”