Harm Castelijns (28) kan zich geen leven voorstellen zonder zijn grote hobby. Hij neemt inderdaad risico’s maar is niet onverantwoordelijk bezig. Grote blessures heeft hij nog nooit opgelopen. Wat hij bij anderen ziet, wil hij ook kunnen. Maar hij heeft wel zijn grenzen. Dat weer wel!

Vertel iets over deze club en wat jullie doen?

Harm: “het is een vriendenclubje, we zijn met een aantal vrienden en het is ontstaan uit het mountainbiken in het bos, crosscountry, dat is eigenlijk kilometers maken in het bos. Op een gegeven moment ben je dat ontgroeit en wil je meer. Je gaat springen en zoekt de uitdaging en grenzen op.”

Waar vinden jullie nieuwe uitdagingen?

“Vooral in de speciale bikeparken. Dat is dus met de lift een berg omhoog en met de fiets omlaag. Daar komt het op neer. In Winterberg in Duitsland is bijvoorbeeld zo’n baan. Dat is met de auto ongeveer drie uur rijden. Maar dat hebben we er voor over. Dat is een mooi aangelegde baan met wel negen tracks voor Freeride, Downhill, en Dirtbiking.

Met deels via een natuurlijk en verder een speciaal geprepareerde baan. Dat wil zeggen met stenen en boomstronken waar je overheen moet springen. Je moet soms snelle bochten pakken. “

Leg eens uit?

“Dat is veel springen, soms wel drie of vier meter ver en hoog. Dat is wat ik voornamelijk doe. Daar zitten natuurlijk wel risico’s aan vast, natuurlijk! Maar daar kick ik op. De adrenaline bruist in je bloed. Ik ben me wel bewust van de risico’s en spring met overleg.”

Hoe bereid je je voor ?

“Als ik iets nieuws wil uitproberen, ga ik eerst kijken waar de’ landing’ ligt en waar ik moet ‘afzetten’. Ik bekijk het traject eerst te voet tot op de schans. Daarna ga ik er voor... Het kan altijd wel fout gaan. Dat gebeurt ook regelmatig. No risk, no fun.

Maar behalve kneuzingen (ribben) en blauwe plekken en schaafwonden heb ik nog niets ernstigs opgelopen.”

Hoe bescherm je jezelf?

“Ik heb een heel harnas aan. Rugprotectie, arm- en schouder protectie, uiteraard een fullface helm zoals je ook op hebt met motorcrossen met bril, de knieën tot de enkels zijn ook beschermd. Deze bescherming is echt noodzakelijk.”

Heb je een speciale bike nodig?

“Ik heb zelf twee bike’s. Een dirtbike , en een freeridebike. Er zijn verschillende types bike’s. Met vering voor en achter in diverse maten. Die volledig instelbaar zijn. Mijn freeridebike heeft een voorvork met 160mm veerweg, en +/- 5 cm achtervering. Mijn Dirtbike heeft alleen voorvering met 100 mm veerweg. De vering is het allerbelangrijkste. Deze moet alle schokken opvangen en stabiliseren bij de landing. De banden zijn ook van belang, ze zijn heel breed met weinig lucht in waardoor ze geschikt zijn voor een harde landing.”

Heb je een hecht clubje?

“Ik heb nu een aantal vrienden waarmee ik echt heel veel mee optrek. Samen overal naar toe. Maar ik heb ook bekenden in het zuiden van Nederland, Duitsland en België en die tref je regelmatig. We gaan ook naar speciale beurzen om het allernieuwste op dit gebied te bekijken. Binnenkort is er een beurs in Utrecht waar ik ook met een aantal vrienden heen ga. We zitten op internet op forums en daar ist veel overleg en wordt veel besproken.”

Is een bike duur?

“Aan een bike hangt een fors prijskaartje. Je begint met een gewone mountainbike voor crosscountry en daar zit achter geen vering op. Bij het springen heb je vering nodig, Ik heb er een met 160 mm voorvering en een achterdemper. Ik rij ook nog dirtbiking, dat moet je meer zien als veel kunsten in de lucht uithalen. Zoals langs of achter de bike hangen, en backflips (over de kop.) Daar zijn speciale tracks voor aangelegd met schansen. Daar ben ik tegenwoordig mee bezig om dat te leren. Ik moet nog veel oefenen!