Henk van de Heuvel (65) heeft meerdere interesses. Hij verveelt zich nooit. Buiten het bridgen, wandelt hij bijvoorbeeld, hij fotografeert en hij maakt lijsten voor de schilderijen die zijn vrouw maakt. Maar bridgen is een oude liefde van hem.

Vertel iets over het ontstaan van de club?

“Op 6 oktober 2008 hebben wij ons twintig-jarig bestaan gevierd. Toen heette onze club nog ‘Hoogvonderen’ en werden de bridgemiddagen gehouden in De Vlonder, het wijkgebouw van Hoogvonderen. De oprichter is de heer F. Rovers. In 1996 zijn we een officiële vereniging geworden met de naam: ‘Niet-Rokers Bridge Club Gelre’. Zelf ben ik lid geworden in 2003,”

Heeft de club genoeg leden?

Op een gegeven moment werd de locatie Hoogvonderen te klein. We zijn verkast naar de Jo Gerrishal. Rond die tijd zijn we van clubgebouw en naam veranderd. Ik schat dat we nu ongeveer zeventig leden hebben. Het zijn enthousiaste mensen en veelal ouderen vanaf vijf en vijftig jaar tot ver in de tachtig. “

Zijn jullie tevreden over de locatie?

“We zitten daar voortreffelijk. Dieter en Ans zijn onze gastheer- en gastvrouw. Het is een heel gezellig café naast de sporthal. Daar is genoeg plek en we kunnen zo nodig nog uitbreiden naar het zaaltje. Het isl een café maar er wordt geen alcohol door ons gedronken.”

Zijn er ook nog neven activiteiten?

“Ja zeker, we hebben een attentie commissie. Als iemand ziek is of iets anders, dan willen wij even reageren en een blijk van medeleven geven. Door de jaren heen leren de leden elkaar natuurlijk goed kennen. We komen iedere week samen. Daarnaast hebben we een ‘klaarzet- en opruimgroep’. Dat is een groep die de tafels klaar zet en ook weer opruimt. Als iemand zijn tachtigste verjaardag viert, wordt hij of zij door ons gehuldigd en ontvangt een kleine attentie.”

Organiseert de vereniging speciale bridge middagen?

“Ook dat. Ieder jaar hebben we een paas-drive en een kerst-drive. Heel gezellig. Daarbij worden de tafels mooi versierd en lekkere koekjes en snoepjes worden gepresenteerd. Onlangs hebben we ons 20-jarig bestaan gevierd. Ik heb daarvoor een boekje gemaakt waarin de geschiedenis van onze club kort beschreven staat. Onze oprichter F. Rovers haalt daarin herinneringen op. Er staan een aantal foto’s in van drives. De heer Rovers heeft gezondheidsproblemen maar als het voor hem mogelijk is om te bridgen is hij er bij!”

Is bridge een goede methode om je hersenen te gebruiken?

“Ik merk daar (nog) niets van! Het is wel zo dat het een teamsport is. Je komt met mensen in aanraking. Je moet het sámen doen. Als je een fout maakt, word je afgestraft. Je speelt met een vaste partner want je moet goede afspraken kunnen maken. Het is zo’n uitgebreid spel, je raakt nooit uitgeleerd en het is altijd anders. Kijk, bij schaken ligt de schuld helemaal bij jou als je verliest. Bij Bridge kun je altijd je partner de schuld geven!

Is Bridge ook iets voor de jeugd?

“Tegenwoordig zie je weinig jeugd bij Bridgeclubs. Weinig tijd, allebei werken, computer? Ik weet het niet. Ik zelf ben begonnen toen ik een jaar of twee en twintig was. Gewoon met een stel vrienden.”