Rob Brandt (42) is leraar in deze krijgskunst. Voor hem is het niet zomaar een sport maar een levensvisie en tevens een gezondheidsleer, Onderdeel is Senaman Tua. Dat betekent letterlijk: oude oefeningen. Gefocust op ademhaling, spanning en ontspanning.

Leg uit wat het precies is?

Rob: “ Het is een edele krijgskunst afkomstig uit zuid-oost Azië met name Indonesië. Maleisië, Singapore. Daar ligt de oorsprong. Je kunt het een verdedigingskunst noemen die gebaseerd is op cultuur en traditie. Gewapend en ongewapend.”

Vertel iets over de vereniging in Roermond?

“De vereniging in Roermond is in 1999 omgedoopt en heet vanaf toen Satria Pusaka. Op een gegeven moment ben ik meer mijn eigen weg gaan volgen. Ik wilde een eigen stijl. Ik zag, als Indische jongen, mijn oudoom altijd bewegen op feesten en partijen en dat wilde ik ook op die manier. Ik kwam terecht bij Frans Soplantila. Daar heb ik veel getraind. Op een gegeven moment wilde ik meer. Toen ben ik voor het eerst naar Maleisië gegaan. Daar heb ik zo’n mooi spel gezien. Wij noemen het spel.”

Welk onderdeel spreekt jou erg aan?

“Ik vind het belangrijk om dingen te camoufleren. Niet dat harde. Vanwege de dansvorm is Satria Pusaka zo geweldig om te doen. De kris is een kenmerkend wapen en spreekt mij het meeste aan. Dat wilde ik graag leren bij mijn Maleisische leraar, Guroe Azlan Ghanie. Probleem was dat ik geen moslim ben en geen Maleisiër. Ik heb uitgelegd dat we allebei dezelfde aartsvader hebben. Christenen hebben Abraham en moslims hebben Ibrahim, dezelfde persoon. Toen hebben we daar nog even over gesproken en hij zei: ‘Pak je kris!’ We zijn vanaf dat moment met trainen begonnen.”

Hoe ging het verder?

“We hebben vervolgens gedurende vijf weken getraind. In 2004 heb ik Goeroe Azlan Ghanie uitgenodigd naar Roermond. Daarna hebben we elkaar bijna elke jaar bezocht. Of ik ben daar naar toe gegaan of hij is hier gekomen. Dit jaar was hij weer hier. Inmiddels hebben we een hele sterke band opgebouwd. Wij beoefenen een speciale stijl met de kris, de enige vereniging in Nederland die deze stijl beoefent. Er zijn twee stijlen. De ene stijl is vanuit het adelijke, het paleis, die beoefenen wij en er is een stijl vanuit het platteland, de kampong.”

Waar bestaat Pencak Silat uit?

“Er bestaan vier elementen: beladiri = de techniek, seri budaya = de culturele kunst, het mental spiritual = het spirituele en olah raga = de wedstrijden. Altijd een op een. Ik doe niet mee aan wedstrijden, ik ben leraar. Ik ben benoemd als Maha Guroe. Ik ben een klasse hoger gekomen. Dat heeft niet alleen te maken met de techniek maar ook hoe je in het leven staat. Andere Maha Guroes bepalen of je geschikt bent om Maha Guroe te worden.”

Hoe gaat het op dit moment met de vereniging?

“Op dit moment hebben we de 60 leden verdeeld over Roermond, Heythuysen, Weert en Geldrop. In Heythuysen geef ik les aan een groepje senioren en ik geef les aan de kader groep, mijn assistenten. Dat zijn zeven personen en zij geven les aan de diverse groepen.”

Hoe is de levensvisie van de beoefenaars?

“Kijk naar een dikke eik. Een flinke storm en hij ligt om. Kijk naar bamboo, dat buigt mee met de wind. Wat is er nu sterker, de eik of het bamboo? Dit is een karaktertrek die van ons verlangd wordt, meebuigen met een situatie. Je kunt boos of verdrietig zijn over een bepaalde situatie. Daar verander je de situatie niet mee. Het is beter om energie te steken om de situatie te veranderen. Vanuit dit oogpunt spelen wij ons spel. De tegenstander valt aan en wij gaan een stap achteruit of opzij. Wij anticiperen op een situatie. Maar het is wel de bedoeling om de tegenstander te neutraliseren.”