Foto: Familie Kessels

Ik ben geboren in Reuver. Toen ik 4 jaar was zijn we in Roermond gaan wonen, mijn vader kwam toen bij de politie. Hij fungeerde als een soort veldwachter in Het Veld. Daar woonden wij ook.

Toen ik dertien jaar was kreeg ik een zusje, Lucy. Mijn moeder was ziek zolang ik me kan herinneren. De artsen dachten dat ze multiple sclerose was, maar ik weet niet of dat klopte. Feit is dat mijn moeder helemaal verlamd was en ze daardoor overal mee geholpen moest worden. Ze zat in een rolstoel.

Kindertijd

Ik moest als kind mijn moeder altijd helpen. Dat was voor mij normaal en niet erg, maar het was daardoor geen onbezorgde jeugd. Wij hadden gelukkig een hele fijne hulp, Enny. Zij deed het huishouden en was als een tweede moeder. Ik vond het heel leuk toen mijn zusje geboren werd, ineens was ze er! Mijn vader heb ik nooit horen klagen over de situatie. Toch moet het voor hem heel moeilijk zijn geweest en daarom bewonder ik hem nog altijd. Het was geen zorgeloos gezin, er waren veel ziektes.

Vakantie

Vakantie was voor ons niet mogelijk door de ziekte van mijn  moeder. We hadden thuis nooit uitjes, behalve één keer per jaar, dan ging ik met De Put naar De Weerd. Het hoogtepunt van het jaar. Af en toe mocht ik ook eens met vriendinnetjes mee als die ergens naar toe gingen en dat was helemaal geweldig.

Moeder

Na de Mulo aan de Kloosterwandstraat ging ik werken als secretaresse op een kantoor. Daar heerste een prettige, rustige sfeer. Ik heb daar 7 jaar gewerkt. Toen ik 26 jaar was trouwde ik met Jo Kessels, hij was weduwnaar en had twee kinderen van 7 en 9 jaar. Samen kregen we nog een dochter. Ik heb ook nog een doodgeboren kindje gehad, wat voor mij heel zwaar was. Er werd nooit meer over gesproken. Ik deed gewoon wat ik moest doen zonder er verder veel over na te denken. Ik zou het nu dan ook heel anders doen. De verstandhouding met de kinderen is goed, maar voor mijn gevoel niet warm genoeg. Ik zou dat graag anders willen. Voor mijn gevoel zijn alle drie de kinderen gelijk. Er is voor mij geen onderscheid geweest. Toen niet en nu ook niet. Dat zeg ik vanuit de grond van mijn hart.

Melick

Na ons trouwen zijn we met het gezin in Melick gaan wonen. Als ik ooit niet meer goed uit de voeten kan, dan zou ik weer in Roermond gaan wonen. Maar zover is het gelukkig nog niet.