Jan Steen

Beste Fiena,

Eerlijk gezegd was ik een slechte huisvrouw. Poetsen deed ik niet goed. Ik zag het gewoon niet. Spinnenwebben, vuile plinten of de afwas van drie dagen. Als ik ergens op bezoek was bij een goede huisvrouw, zag ik het verschil wel. Maar ik zag ook dat de kinderen braaf op hun kamer moesten spelen. Ze moesten ook steeds hun mooie bouwsels opruimen. Dat vond ik niet gezellig. Met regenweer mocht bij ons de glijbaan in de kamer staan. Ik kocht goedkope rollen behang om op te tekenen, te verven en met Lego op te bouwen. Daar werd dagen aan gewerkt. De volwassenen moesten in slalom lopen om niet alles te vernielen. Het was onmogelijk om te stofzuigen. Dat vond ik geen ramp. Ik was ooit op bezoek bij een jong gezin en daar mocht het kind of met water of met zand spelen in de tuin. Allebei samen was verboden. Tegenwoordig zie ik nooit kinderen met vuile gezichtjes en kleertjes. Ik zette mijn kinderen soms in de biotex om het vuil er af te weken. Opruimen kon ik wel goed. Vooral de vaat keurig opstapelen. Dan leek het niet zo veel. De was is ook een dingetje. Mijn dochter verweet mij dat ik al haar kleding verpestte. Ze had gelijk. Of te heet gewassen of de vlekken zaten er nog of alles had een ander kleurtje gekregen. Sokken verdwenen op een geheimzinnige manier. Maar daar heeft iedereen last van. Ramen lappen vind ik een overbodige klus, het trottoir vegen ook. Eigenlijk deed ik alles met de Franse slag. Ik las heel veel boeken en nam daar de tijd voor. Maar ik toverde wel iedere dag een gezond ontbijt, een gezellige lunch en een voedzaam diner op tafel. Iedereen was altijd welkom, groot en klein. Een huis vol gezelligheid.
Beste Fiena, Heb ik te veel klussen laten liggen?

Beste V,
Van de Franse slag, daar heeft u slag van.