• FIENA

Fiena weet het antwoord op alle vragen van huishoudelijke aard. Zij is tenslotte ervaringsdeskundige. Een ervaringsdeskundige word je vanzelf als je al ongeveer je hele leven huishoudelijk werk doet en daarbij meer dan 25 jaar getrouwd bent met een ouderwetse man met twee linkerhanden en moeder bent van twee kinderen.

Dwars

ARTIKEL DELEN OP SOCIALE MEDIA

Beste Fiena,

In de jaren 50 van de vorige eeuw werd je geacht op zondag naar de kerk te gaan en KVP te stemmen. Mijn vader deed dat allebei niet en stak dat niet onder stoelen of (kerk)banken. Wij waren middenstanders en mijn moeder ging wel naar de kerk, voor ‘de zaak’. Je verloor klanten die wel goed katholiek waren als je dat niet deed. Ze klaagde wel dat ze zich verveelde omdat de mis iedere zondag hetzelfde was. Mijn broer ging soms naar de kerk. De Munsterkerk. Hij zat dan op het balkon (waar verder niemand zat, met zijn vriendinnetje te zoenen. Mijn zus ging niet. Zij zat geregeld met een vriendin op een bank in de zon tegenover wat nu het Outlet is. Op zo’n mooie zondag kwam mijn vader langs op de fiets en hij riep naar de vriendinnen: ‘Ik heb niets gezien!’

Maar ik als nakomer moest met mijn moeder naar de kathedraal, naar de mis van 11 uur. Mijn moeder in mantelpak met een echte vos om haar schouders gedrapeerd en een hoed met voile. Ik met zwarte lakschoentjes, witte sokjes en pijpenkrullen. Wij liepen steevast door de hele kerk op zoek naar een zitplaats. Wij eindigden altijd op dezelfde plek. Alle gelovigen hadden ons dan gezien. Dat was nodig voor ‘de zaak’ en het was ook om de show, de modeshow. Wij werden met afgunst bekeken omdat we zo sjiek waren. Dat was de bedoeling van mijn moeder. Zien en gezien worden.

Mijn vader is altijd atheïst gebleven. Mijn moeder in haar hart ook. Op een gegeven moment had ze een goed smoesje bedacht om niet meer naar de kerk te hoeven. Het kerkgebouw was veel te koud en de dokter had haar verboden om een uur lang te bibberen van de kou. Later toen ze in het bejaardenthuis woonde verwonderde ik me er over dat zij de H. Communie kreeg uitgereikt. Haar argument was dat ze anders kwaad aangekeken werd door de andere bejaarden op de afdeling. Ze zou de enige zijn geweest die de communie weigerde. Trouwens zei ze: ’je weet maar nooit waar het goed voor is, baat het niet het schaadt ook niet.’ Mijn moeder deed dus wat ze altijd deed, wat water bij de wijn. Net zoals de kerk zou moeten doen.

 

Beste U,
Als de Kerk zo flexibel zou zijn, zag de wereld er heel anders uit.

VOLG ROERMONDENAAR.NL
WIE WOONDE WAAR IN ROERMOND 1937
TAALGEBRUIK EN CULTUUR IN ROERMOND

Lotte onderzoekt het taalgebruik in Roermond. Ze kijkt daarbij naar verschillende talen en hoe deze door de vele verschillende inwoners van Roermond gebruikt worden in het dagelijkse leven.

Lees verder

TELEFOONGIDS VAN ROERMOND UIT 1906