De zusjes zijn in Roermond geboren maar niet helemaal getogen. Ze hebben in hun jonge kinderjaren in diverse plaatsen in Noord-Brabant gewoond in verband met het werk van vader. Maar op een gegeven moment zijn ze met hun ouders in Melick gaan wonen.

Iris heeft er voor gekozen om in Australië te gaan wonen en ze was ‘aeve thoes’ om haar familie te bezoeken. Chantal ging met haar zusje mee voor misschien wel een heel jaar. Het Woonblad sprak de zusjes voor ze samen afreisden.

Iris vertelt over haar jeugd:

Iris: Ik weet nog weinig van het wonen in Brabant, behalve van het laatste huis. Dat was een boerderij met rijpaarden. Helemaal geweldig. Ik geloof dat ik in dat dorp in groep 2, 3 en 4 op school gezeten heb. Toen we gingen verhuizen naar Melick vond ik het wel spannend. Ik kon me goed aanpassen maar het was wel jammer om weg te gaan op die mooie plek en alles achter te laten. We hebben maar twee jaar in Melick gewoond en toen zijn we naar Roermond verkast. Mijn vader heeft een auto ongeluk gehad en kon zijn stressvolle baan niet meer aan. Noodgedwongen is hij iets heel anders gaan doen, mijn ouders hebben een café overgenomen, café ‘Aad Remunj’. Ik vond het café geweldig en we woonden boven het café. Ik was toen 10 jaar.

Chantal valt Iris bij:

Chantal: Ik was al 16 jaar toen onze ouders het café overnamen en kon meteen meehelpen. Het is een bruin café en in het begin kwamen er voornamelijk oudere mensen. Maar in de loop van de 10 jaar dat pap en mam het café runnen, is het wel verjongd. Er hoort ook een zaal bij voor bruiloften en partijen, dat scheelt. Toen ik 18 jaar was ben ik meteen mijn horeca-papieren gaan halen en Sociale Hygiëne. Op die manier kon ik de zaak open houden als pap en mam op vakantie gingen. Daarnaast had ik mijn normale baan bij een drukkerij maar ik heb ontslag genomen omdat ik een jaar naar Australië ga. Het is een heel leuke baan bij deze drukkerij en als ik terug kom uit Australië, kan ik hopelijk weer komen werken. Maar je weet nooit hoe alles loopt. Ik onderhoud de contacten met reklamebureau’s, ik ben eigenlijk de binnendienst. Ik heb het grafisch lyceum in Eindhoven gedaan. Het heeft wel twee jaar geduurd voor ik deze baan had gevonden. Ik heb daarvoor uit nood allerlei baantjes gehad bij een bakker en in de horeca, van alles!

Iris vervolgd:

Iris; Toen ik de leeftijd had, ben ik ook mee gaan helpen in de zaak. Dat wilde ik heel graag. Vooral mee helpen op feesten met koffietafels en dat soort werk. Ik wist eigenlijk nooit goed wat ik verder wilde. Ik dacht er over vrijetijds manager in een hotel te worden. Na mijn HAVO gehaald te hebben, hier op Schöndeln, wist ik nog niet wat ik wilde gaan doen. School stond me tegen. Ik heb vorig jaar januari besloten om een jaar te gaan reizen. Ik heb me aangemeld bij een organisatie: Work and Travel. Dat is een soort uitwisselingsprogramma. Toen heb ik alles via hun geregeld en een ticket voor Australië geboekt.

Daad bij het woord

Iris: Toen ben ik uiteindelijk samen met een hele groep naar Australië vertrokken. Eerst naar Sydney daar kregen we een introductie van de organisatie. Het was winter en na een paar weken ben ik naar het noorden gevlogen, naar Cairns, daar was het toen 25 graden. Ik ben er een maand gebleven en veel uitgegaan en heb aan bungy jumpen en sky diven gedaan . Ik was wel alleen maar je leert daar heel gemakkelijk mensen kennen. Ik woonde in een hostel en daar kwamen veel back-packers. Toen werd ik ziek!

Sterk zijn

Ik kreeg de ziekte van Pfeiffer. Het liefste was ik naar huis gegaan. Ik zat op een kamer met zeven anderen. De eigenaar van het hostel kreeg medelijden met mij en ik kreeg een eigen kamer voor dezelfde prijs. Na een week of drie ging het beter met mij en knapte weer op. Ik voelde me wel eenzaam en miste thuis. Maar ik ben gebleven.

Toen heb ik mijn volgende plan uitgevoerd, ik ben in de bus gestapt en naar het zuiden gegaan, waar ik nu nog steeds woon. Dat is negen uur rijden met de bus van Cairns. Ik ben daar drie dagen gaan zeilen. Ik vond het zo leuk daar dat ik langer wilde blijven en heb werk gezocht en gevonden in een bar. Daar heb ik mijn vriend leren kennen!!! Hij werkte in dezelfde bar als uitsmijter. Ik heb mijn plannen om met de kerst in Sydney te zijn over boord gegooid en ben gebleven waar ik was. We zijn na twee weken samen gaan wonen. Nu wonen we dus al 10 maanden samen. Mike is een echte Australiër. Het cultuurverschil valt heel erg mee en ik denk dat ik me ook al had aangepast aan het leven daar. In februari zijn we samen gaan reizen langs de oostkust. We hebben daarvoor allebei onze baan opgezegd. We hadden gespaard, Mike heeft een auto en daarmee zijn we toen vertrokken. Na omzwervingen van zes weken kwamen we in Sydney aan en daar hebben we een maand bij de ouders van Mike gewoond. Daarna zijn we weer in onze oude woonplaats terecht gekomen waar ik werk vond in een sjiek restaurant in een resort. Mike werkt bij een tankstation en een schoonmaakbedrijf. Ik ben van plan in Australië te blijven. Vooral vanwege Mike. Ik denk niet dat ik er voor gekozen had als ik Mike niet was tegengekomen. Ik heb in Nederland mijn familie en vrienden. Ik vind Australië een geweldig land, aardige, open mensen, mooi weer, goed betaald werk. Ik hou nu al van het land.

Chantal aan het woord:

Dat ik nu ook naar Australië vertrek staat los van het wonen van Iris in Australië. Ik zou zo wie zo gegaan zijn. Ik heb altijd al willen reizen maar ik kreeg op mijn 15e jaar al een relatie die duurde tot begin dit jaar. Daardoor heb ik mijn plannen niet kunnen uitvoeren.

Ik heb mijn school en studie afgemaakt. Toen ben ik gaan werken. Als vrijgezel heb ik mijn oude plannen uit de kast gehaald. Mijn besluit stond snel vast. Begin maart leerde ik mijn nieuwe vriend kennen maar dat houdt mij niet tegen. Hij heeft een eigen bedrijf en dus kan hij niet mee. Hij steunt mij wel in mijn plannen. Voor mij is het vakantie, ik blijf dus echt niet daar. Ik heb goed kunnen sparen omdat ik een tijdje bij mijn ouders heb gewoond. Ik ben wel van plan in Australië ook wat te werken. Dat hoeft niet persé betaald werk te zijn. Ik wil ook graag het duikbrevet gaan halen. Ik weet nog niet precies hoe lang ik blijf maar het maximum is een jaar. Ik heb mijn route uitgestippeld. Iris en ik vertrekken samen en ik ga met haar mee naar huis. Daar blijf ik enkele weken en daarna ga ik eerst naar het noorden en ik wil ook nog naar het zuiden. Met de Kerst ben ik in Sydney, dat weet ik zeker. Daar heb ik al een hotel gereserveerd. Ik ga met mijn rugzak rond trekken.

Ik ben van mening dat als de relatie goed is, deze daar tegen moet kunnen. Tegenwoordig zijn er zoveel mogelijkheden om contact te houden. Dat maakt het wel gemakkelijker. Ik hou een weblog bij. Ik heb voor Australië gekozen vanwege de natuur, de verschillende klimaten. Het cultuurverschil is niet zo groot, ik spreek de taal. Het land is ingesteld op backpackers. In Afrika reizen lijkt me een stuk ingewikkelder.