Wouter Joosten is pas 30 jaar maar hij heeft al in diverse landen gewoond. Dus niet gewoon vakantie gevierd maar gewerkt en gewoond. Je kunt wel stellen dat Wouter internationaal georiënteerd is.

Roermondenaar
Ik ben geboren in Roermond in het Laurentius ziekenhuis maar mijn ouders woonden toen in Posterholt. Toen ik twee jaar was, zijn we naar Roermond verkast. Op Hoogvonderen. Daar heb ik tot mijn veertiende jaar gewoond. Hoogvonderen was een leuke buurt voor kinderen. Veel plek om te spelen en het was altijd gezellig. Ik zat op basisschool De Brink.Na De Brink heb ik een jaar op de LTS in Swalmen gezeten en na dat jaar ben ik bij mijn vader in Spanje gaan wonen. In het zuiden in de buurt van Malaga.

Spanje
Ik vond het toen een grote uitdaging om in een ander land te wonen. In het begin was het moeilijk. Ik ging naar de Internationale School en daar werd Engels gesproken. Ik moest dus de Engelse taal leren en de Spaanse. Het was prettig dat ik daar niet alleen in was, er waren meer leerlingen die voor dezelfde opgave stonden. Ik ben nog steeds bevriend met enkele leerlingen van toen. Een groot verschil met de Nederlandse scholen was het uniform dat je moest dragen compleet met stropdas. Dat vond ik in het begin heel raar, later wel gemakkelijk. Je hoeft niet na te denken wat je moet dragen en iedereen heeft het zelfde aan. Eigenlijk was je ook trots op het logo van school. In het begin miste ik mijn moeder heel erg. Ik wende er aan en iedere vakantie kwam ik naar Roermond naar mijn moeder. In Spanje hebben ze drie maanden zomervakantie. Dus dat scheelt. Het was wel zo dat mijn vriendschappen in Roermond toch verwaterden.

Leven in Spanje
Wij woonden daar heel mooi boven op een berg met uitzicht over heel Malaga. Mijn vader woont daar nog steeds. Altijd mooi weer, dicht bij het strand. Daar was ik iedere dag te vinden met mijn vrienden. Toen ik 18 jaar was, ben ik in andere landen terecht gekomen. Als eerste ben ik naar Engeland vertrokken.

Engeland
Ik heb een jaar in Engeland gewoond en gewerkt als junior verkoper Voor een bedrijf dat jeans verkocht. Ik koos hiervoor omdat ik veel Engelse vrienden had en ik wilde weten hoe het was om daar te wonen. Eerst in Oxford en daarna in Birmingham. Ik vond het heel apart. Ik dacht dat Engeland heel rijk was maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Ik zag juist heel veel armoede. Voor mij een eye-opener. Ik had er in zoverre mee te maken omdat ik jeans verkocht aan kleine handelaren in buurten waar armoede heerst. Ik heb nooit akelige dingen meegemaakt, misschien omdat ik een buitenlander was. In Oxford woonde ik in een appartement met zeven andere bewoners. Dat was wel even anders dan in Spanje. Toen ben ik volwassen geworden. Na een jaar had ik genoeg gezien en ben naar Italië vertrokken.

Italië
In Italië heb ik in principe hetzelfde werk gedaan. Wij verkochten Italiaanse koekjes naar Duitsland. Ik kreeg deze baan via familie. In de eerste drie maanden heb ik de Italiaanse taal moeten leren. Dat ging redelijk goed. De eerste vijf maanden woonde ik bij een Italiaanse familie. Een typisch Italiaanse familie met vader en moeder en inwonende ongetrouwde kinderen en een opa en oma. Daarna had ik een eigen appartement in een klein dorpje, 60 km ten zuiden van Florence. Tja, wat moet ik vertellen over Italianen? Mooie vrouwen! Maar papa en mama zijn streng voor hun dochters. Dat is nog steeds zo. Maar ik heb toch een of twee of drie...vriendinnen gehad. Na een jaar in Italië realiseerde ik me dat ik wilde gaan studeren.

Zwitserland
Ik ben gaan studeren op een Zwitserse Hotel Vakschool. Daar was de voertaal Frans. De eerste zes maanden in Zwitserland en daarna heb ik stage gelopen in München. Het was wel leuk in Zwitserland maar het was een klein dorpje met 800 studenten uit alle landen van de wereld. Met Zwitsers zelf had ik eigenlijk weinig contact. Na zes maanden was ik blij dat ik van die berg af kon.

Duitsland
In München werkte ik in groot een hotel met meer dan 1000 kamers in de Roomservice. Het leuke van Roomservice is dat je in het hele hotel komt en het alle personeel kent. München is natuurlijk super. Altijd iets te doen. Ik vind de Duitsers niet afstandelijk wel formeel. Het blijft onder collega’s altijd mijnheer en mevrouw. Ik heb daar meerdere vrienden gemaakt, eigenlijk meerdere vriendinnen...

Terug naar Spanje
Vanuit Duitsland ben ik stage gaan lopen in Marbella voor de opleiding in Zwitserland. Ik kon daar weer thuis wonen. Ik heb mijn stage periode afgerond en ben weer terecht gekomen in Roermond. Daar heb ik in de horeca gewerkt.

Roermond
Ik vond het heel fijn om even terug te zijn. Langer dan zes maanden heeft dat niet geduurd. Het was leuk om weer bij mam te zijn die mijn verwende. De familie weer geregeld te zien. Vooral een oom en tante, de oma’s en andere familieleden. Daarna was ik klaar met mijn studie.

Mexico
Toen ben ik naar Mexico afgereisd. Daar heb ik in de buurt van Calcoon gewoond op een eiland, Cozumel genaamd. Via een vriend uit Zwitserland kreeg ik een baan als hoofd van de receptie in een hotel. Ik werkte daar tien uur per dag zes dagen per week. Dat is daar normaal. Daarbij kreeg ik nauwelijks betaald. 350 dollar per maand en het leven is daar niet goedkoper dan hier. Ik was echt arm! Dus daar hield ik het na een paar maanden voor gezien.

Weer terug naar Spanje
Ik ben samen gaan wonen met een vriendin en ik werkte als manager van een restaurant.

Oostenrijk en Italië
Na de zomer was de relatie uit en ben ik gaan werken voor een bedrijf in Oostenrijk. In de receptie en animatie van de kroeg van een hotel. Dat was in Saalbach in Oostenrijk. Ik heb daar een seizoen gewerkt. Daarna ben ik gaan werken in een hotel in de Chianti-streek in Italië en dat heb ik drie en een half jaar gedaan!

Ben je een onrustige natuur?
Ik ben niet onrustig maar ik vind dat als je jong bent veel van de wereld moet zien. Als je te oud bent of een relatie en kinderen hebt, kan dat niet meer. Ik sta open voor andere culturen en vind het interessant om er over te leren en echt mee te maken. Als je op vakantie gaat in andere landen krijg je geen kennis over de cultuur van dat land. Alleen als je er echt leeft met de locale bevolking en ook werkt. Ik heb veel mensen leren kennen in de diverse landen. Daar hou je een beperkt aantal van over waar je contact mee houdt. Tegenwoordig met Facebook is dat heel gemakkelijk.

Hoe ziet je leven er nu uit?
Ik ben op doorreis naar Duitsland en wil daar gaan werken. Ik ben op zoek. Welk werk? Ik sta open voor suggesties. Ik ben goed in allerlei werk in de horeca, vooral in de omgang met mensen. Ik weet zeker dat ik werk vind. Roermond blijft altijd de plek waar ik goede herinneringen aan heb. Ik kom altijd graag terug. Mijn moeder woont hier natuurlijk. Ik om ook voor de tomatensoep van oma. Bij mijn oom en tante drink ik graag een drankje. Mijn broer en zijn kinderen wil ik natuurlijk ook altijd ontmoeten. In de kroeg tref ik dan de echte Roermondse mentaliteit en humor. Ik zie mezelf niet meer echt wonen in Roermond. Ik ben nu nog single en kan dus doen en laten wat ik wil. In Spanje ben ik erg gelukkig geweest. Dat is mijn vaderland en Nederland is mijn moederland.