Mijn grote frustratie is dat ik mijn kinderen van 19 en 12 niet kan bijbrengen dat kinderachtig gedrag niet leuk is. Een persoon moet zich gedragen naar zijn leeftijd.

Een kind van 12 moet zich niet als een 6-jarige gedragen. Dat wekt wrevel. Iemand van 19 dient zich niet te gedragen als een 12-jarige. Dat irriteert. Trouwens mijn man heeft er ook een handje van om zich de ene keer als een tiener te gedragen en de andere keer als een 90-jarige. Ik weet niet wat erger is. Laatst was ik op een etentje bij vrienden. Een 14-jarige was ook uitgenodigd om mee te eten. Hij zat naast zijn moeder en hij liet haar niet met rust. Onophoudelijk plukte hij aan haar haren, kneep in haar armen en gaf haar (te harde) klopjes op schouders en benen. Deze moeder zei wel steeds dat hij op moest houden maar dat ging zijn ene oor in en het andere uit. Hij hield gewoon niet op. De moeder ging ergens anders zitten maar hij volgde haar op de hielen. Ik keek vol verbazing toe.

Kinderen kunnen vaak niet op hun beurt wachten. Dat moeten ze leren. Als ze vier jaar zijn, moeten ze misschien 3 minuten leren wachten. Op hun eten, verhaaltje voorlezen of voordat er naar de speeltuin gegaan kan worden. Als ze groter zijn moeten ze al 10 minuten wachten tot papa ook zijn schoenen aan heeft, zijn sleutels gevonden en de garagedeur dicht gedaan heeft. Moeilijk, moeilijk maar wel een goede les in geduld oefenen. Alleen een baby moet ogenblikkelijk geholpen worden als hij een keel opzet. Schone luiers, voedsel en aandacht, daar kan zo’n baby niet op wachten. Als de kinderen ouder worden moeten ze wel vaak op voedsel wachten. De aardappelen zijn nog niet gaar of de salade is nog niet af. Soms wordt de etenstijd verschoven om een of andere reden. Dan willen ze van tevoren chips, snoep of iets anders. Dat kan echt niet! Gewoon lijden en niet kinderachtig daar over doen.

Als ik samen met de kinderen helemaal opga in een spelletje is dat niet kinderachtig maar kinderlijk. Dat is wel weer leuk. Wij verkleden ons en bedenken een toneelstukje. Dan hebben we op een kinderlijke manier heel veel plezier. Dat begrijpt mijn man dan weer niet. Hij kan zich totaal niet verplaatsen. Hij speelt geregeld met zijn elektrische trein. Dan heb ik binnenpretjes om het kind in hem. Het vertederd mij. Fiena, waar ligt de grens tussen kinderachtig en kinderlijk?

Beste F,

Kinderlijk is volgens het woordenboek: onbedorven. Kinderachtig is flauw en dat wordt nooit leuk.