Beste Fiena,

Ik vier deze week mijn zesde kroonjaar. Ik word 60 jaar en maak de balans op.

De FIFTIES waren bijna voorbij en ik werd 10 jaar. Mijn broer én mijn zus gingen trouwen in hetzelfde jaar en zij richtten hun stulpjes heel modern in. Daar komt mijn liefde voor moderne vijftiger jaren spulletjes vandaan. Leuke kleurtjes, een beetje prullerig, een beetje kitsch. Heel anders dan de inrichting van thuis.

De SIXTIES, ik was er bij! Weliswaar aan de zijlijn maar toch. Ik deed mee aan de demonstratie op het Munsterplein. Het ging over de friettent die moest blijven. Ik zette mijn eerste schreden op het vrijerspad.

In de SEVENTIES, mijn twintiger jaren, ben ik getrouwd, kreeg een flatje, een dochter, een huurhuis, een zoon en een koophuis en, naar mijn gevoel, alle vrijheid. Ik was full-time huisvrouw en moeder naar volle tevredenheid. Ook ontdekte ik het kroegleven, nachten doorhalen, veel plezier. De tien jaar tot mijn dertigste waren avontuurlijk, spannend en een tijd van wilde plannen maken en ook uitvoeren. Alles moest kunnen!

De EIHTIES kenmerkte zich door het begin van de ernst des levens en ieder huisje heeft zijn kruisje. Einde van een huwelijk en begin van een nieuw, ander leven. Zonder dat van tevoren gepland te hebben, leerde ik al doende, mijn huidige beroep in de praktijk. De kinderen werden groter en mijn werkzaam leven begon vormen aan te nemen. De tienerjaren van de kinderen waren één groot feest. En ik was uitgenodigd!

De NINETIES en ik in mijn veertiger jaren Veertig jaar dat is nog al wat. Je jeugd is voorbij, ook al voelde dat niet zo. De kinderen gingen uit huis en dat was goed. We waren daar aan toe. Mijn werk werd steeds belangrijker. Mijn vriendenkring was ook een belangrijk onderdeel in mijn leven. Nog steeds veel naar de kroeg maar ook geweldige feesten thuis, vaak spontaan ontstaan. Mijn huis is altijd een ‘open’ huis geweest. Veel mensen over de vloer, veel mooie gesprekken.

DE EEN EN TWINTIGSTE EEUW en ik was vijftig. Het deed me niks. Ik was blij dat ik vijftig werd, velen worden dat niet eens. Het wonderbaarlijke is dat ik na mijn 50e levensjaar carriere maakte. Ik verloor mijn baan en ben niet bij de pakken neer gaan zitten maar ben een eigen bedrijfje begonnen. Het wérkte!

Ik ben free lancer en ik heb het allerleukste werk van de hele wereld! Mijn kinderen zijn geweldige mensen en ik ben trotse oma van een kleindochter en een kleinzoon en oma heeft het druk. Druk met alleen maar leuke dingen. Ik spreek iedere dag interessante mensen. Mijn vrienden zijn bijzonder en mijn familie voelt als een warme jas. De meeste vrienden en vriendinnen zijn dat al tientallen jaren, we delen veel herinneringen.

Ik ben benieuwd wat de volgende 10 jaar zullen brengen. Ik hoop dat ik kan blijven werken tot ik 100 jaar ben en genieten van iedere dag met al mijn geliefde mensen om mij heen.

Maar dat is wel heel veel gevraagd.

Beste M,

De tijd zal het leren. Op uw 100ste verjaardag spreken we verder...