Beste Fiena,

Punt is dat ik eigenlijk heel veel creatieve talenten bezit. Jammer genoeg ben ik erg onhandig en overzie niet wat ik precies aan het maken ben. Ik ben namelijk altijd ‘iets’ aan het maken. Met mijn blote handen. Ik schilder, ik teken met Oost-Indische inkt en kroontjes pen, ik maak dingen van klei. Ik plak en knip dingen, ik ontwerp meubels en op dit moment brei ik. En eerlijk is eerlijk, het stelt allemaal niets voor. Het ís gewoon niets.

In mijn hoofd ziet het er allemaal geweldig uit maar zodra ik begin te knutselen, gaat het mis. Mijn schilderijen en tekeningen zien er niet uit. Niemand ziet wat het voorstelt. Toch wil ik realistische schilderijen maken. Ik zie prachtige landschappen voor me met een weide met klaprozen en boterbloemen. Het resultaat is klodders groene, gele en rode verf. In de verste verte niet wat ik voor ogen had.

Mijn kunstwerken van klei lijken vooral op wokkels in plaats van prachtige gestroomlijnde figuren. De meubels die ik ontwerp en vervolgens laat maken door een meubelmaker, blijken gedrochten. Ik kreeg het fantastische idee om mijn kleinkinderen te breien. Een fiasco. Ze lijken helemaal niet. Ik heb nu drie misbaksels gemaakt.

Mijn familie en vrienden lachen zich intussen een bult. Ze leven helemaal met me mee als weer eens iets mislukt is. Ja, ja ze gniffelen en maken stomme grappen over mijn ‘kunst’. Toch geef ik niet op. Ooit komt mijn speciale talent tevoorschijn. Dan blijkt zomaar dat ik een geheel nieuwe kunstvorm ontdek. Ik voel gewoon dat deze diep in mij sluimert. In mijn onderbewustzijn ben ik kunstenares.

Muzikaal ben ik jammer genoeg niet. Dat geef ik eerlijk toe. Ik zing ontzettend vals. Dus zangeres is geen optie. Fiena, hoe moet het nu verder`?

Beste G,

De grootste kunstenaars werden tijdens hun leven niet gewaardeerd.