Lieve Fiena,

Onverwacht is onze jongste dochter het huis uit gegaan. Mijn twee zoons zijn vorig jaar vertrokken. Ik had gedacht dat mijn dochter nog een paar jaar thuis zou blijven wonen. Daar had ik me al op verheugd en de tijd dat ze echt weg zou gaan, heel ver van me af gegooid. Mijn zoons waren 23 en 24 jaar toen ze een eigen stek zochten. Zij gingen allebei samenwonen met hun vriendin. Mijn dochter is pas 18 jaar. Dat is ook nog een verschil. Plotseling wilde ze een andere studie gaan volgen en wel in Amsterdam. Dat is voor mij en ook voor mijn man een slag. Ons leven is totaal overhoop gehaald. Alle plannen zijn in het water gevallen. Ik wilde nog zoveel samen met haar ondernemen. Daarbij ook nog Amsterdam! Ik heb het gevoel dat ik haar kwijtraak. Nu zitten mijn man en ik hier thuis. Een redelijk groot huis alleen voor ons tweeën. Niemand meer om voor te zorgen. Geen leuke verhalen aan de keukentafel. Geen gezellige jonge mensen meer over de vloer. Ik kook graag en er waren altijd wel vrienden of vriendinnen die mee bleven eten. Mijn man en ik maken ook meer ruzie dan we ooit gedaan hebben. Hij irriteert mij en het lijkt of hij plotseling heel erg aanwezig is. Stel je voor dat ons huwelijk ook nog naar de knoppen gaat? Fiena, Wat moet ik toch beginnen?

Met hartelijke groeten, J.

Best J.

Duidelijk een geval van lege nest syndroom. U heeft geen plannen gemaakt voor de toekomst. De toekomst heeft u overvallen. Ik hoef u niet te vertellen welke hobby’s er allemaal bestaan, u weet zelf het beste wat u leuk vindt. Maar u zit nu even in een dip. Dat mag! Het is ook niet niks. Al je kinderen kwijt in één jaar.

Deze enorme vrijheid, daar moet u nog mee leren omgaan. Niet meer op tijd uit bed hoeven, rustig een uitgebreid een bad nemen. Samen heerlijk ontbijten met uw man en de krant. Lekker shoppen in de stad, alleen voor uzelf. Afspreken met vriendinnen voor de film of de schouwburg, dingen doen die u altijd hebt willen doen, maar nooit deed. Nou, nou ik geef het u te doen. Uw persoonlijke spullen en make-up liggen nog gewoon op hun plaats, geen volle vaatwasser meer, geen zorgen omdat de kids ’s nachts niet thuisgekomen zijn. Al uw geld is nu van u samen. Geen stinkende sportspullen in de gang, niet meer op uur en tijd eten, zelf uw dag indelen. Ja, ja dat is moeilijk.

Maar er gloort nog hoop!

Uw dochter redt het niet in Amsterdam en komt met hangende pootjes terug. Zij gaat een opleiding bij u in de buurt volgen. Op die manier kan ze op en neer reizen en blijft ze nog minstens vier jaar thuis. De relaties van de jongens loopt stuk en zij staan met hun hele hebben en houden weer voor de deur. Dat hakt er in en ze willen graag weer een hele tijd terug in de baarmoeder,bij wijze van spreken. Tja, en wat doet u dan?

Proost, op de toekomst

Fiena