Beste Fiena,,

Mijn probleem is dat ik steeds op de verkeerde mannen verliefd raak. Ik ben 25 jaar (natuurlijk single), heb een aardige baan, eigen appartementje. Al zeg ik het zelf: ik zie er bepaald niet slecht uit. Dus eigenlijk heb ik niks te klagen. Ware het dat ik een partner wil. Liefst vandaag! Ik doe genoeg mijn best om mannen te ontmoeten. Verder heb ik leuke vriendinnen en ook vrienden. Vrienden die maatjes zijn. Daar komen geen romantische gevoelens aan te pas. Ik ga geregeld uit en ook uit mijn dak. Soms waag ik me aan een blind date, geregeld door vrienden, kennissen of collega’s. Alles wat ik ondernomen heb, is op niks uitgelopen.

Vorige week nog heb ik met een gozer afgesproken waar ik samen mee heb gestudeerd. We hadden elkaar uit het oog verloren en troffen elkaar toevallig in de stad. Afgesproken om een avondje te gaan stappen. Binnen een kwartier wist ik weer waarom we elkaar uit het oog hadden verloren. Hij was en is uitermate saai. Hij vind ‘vastigheid’ heel belangrijk. Een vaste baan staat op de eerste plaats op zijn verlanglijstje. Die baan hééft hij. Vraag niet wat voor soort baan. Ik werd er helemaal iebelig van. Er volgt geen tweede avondje. Dat is zeker. Enkele maanden geleden heb ik een ontzettend aardige vent getroffen. Helemaal mijn type. Maar de moeilijkheid is dat hij absoluut nooit kinderen wil. Dat wil ik absoluut ooit wél. Zijn levensstijl is ook heel anders dan de mijne. Ik sta helemaal open om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Nieuwe werelden te ontdekken, te verhuizen naar verweggistan. Hij niet, Hij wil in zijn dorp in Zuid-Limburg blijven wonen. Bij zijn familie (lees moeder) en iedere vrijdag bij zijn club voetballen. Op dat moment weet ik al dat het niets kan worden al ben ik nog zo verliefd. Ik zie de realiteit. Met pijn in het hart neem ik afscheid. Nog een voorbeeld: Vorig jaar was ik in love met een spetter. Ik voelde me bij hem op mijn gemak. Dat is een goed begin. We hadden veel dezelfde denkbeelden en heel belangrijk ook dezelfde humor. Naarmate ik hem beter leerde kennen bleek het een man te zijn met vele kwalen en kwaaltjes. Dat ging van jeuk tot buikpijn na het eten van een portie schoarma tot een verdacht op een kwaadaardig gezwel. Hij zat dan ook wekelijks bij een of andere arts. Echte en alternatieve. Hij had een speciale plank in de badkamer waar allemaal flesjes, potjes en strips lagen met ‘medicijnen’ die hij dagelijks een of meerdere keren tot zich moest nemen. Geregeld onderwierp hij zich aan ‘zuiveringen’ niet van het hoofd maar van zijn darmen. Ik zag al een leven als verpleegster en mantelzorger voor me. Ik heb afgehaakt. Een aardige jongen waarmee ik een date had, belde mij toen ik op het station op hem stond te wachten in de regen, dat hij een half uurtje later kwam omdat hij nog in bad zat. Oké, kan gebeuren. Na een half uur belde hij weer om te zeggen dat het nog een half uurtje later werd omdat hij niet wist wat hij aan moest trekken. Ik heb zijn komst niet meer afgewacht.

Beste Fiena, zo gaat het maar door. Hoe vind ik de juiste man voor mij?

Beste U,

Ware liefde is blind.