Beste Fiena,
Ik ben aan het twijfelen geslagen over mijn vriend. Ik ben 58 jaar en ik heb sinds een half jaar deze vriend. Hij is 62 jaar en getrouwd geweest. Geen kinderen. Ik heb ook geen kinderen. Ik dacht dat ik mijn ridder op het witte paard ontmoet had in deze man. Maar is dat wel zo? Er beginnen wat scheurtjes te ontstaan. Kleine dingetjes. Maar ze laten me niet los.
Bijvoorbeeld: Ik was met hem op een verjaardag van mijn nichtje, ongeveer even oud als ik ben. Het was een bont gezelschap en mijn vriend kwam daar voor het eerst. Er was koffie met vlaaien en taart. Mijn nichtje vroeg aan mijn vriend welke vlaai hij wilde. Hij wilde alle vijf soorten!!! Dat was geen grapje. Het eind van het verhaal was dat hij NEGEN stukken vlaai at. De ogen van de andere gasten rolden er zowat uit. Mijn ogen trouwens ook. Ik vond het genant. Hij schoof het gebak, zonder een woord te zeggen, achter mekaar naar binnen. Toen ik even naar het toilet ging, had hij mijn vlaai ook nog opgegeten. Hij zei niet tegen de gastvrouw dat het goed smaakte, helemaal niks. Hij zei trouwens verder ook geen woord en hij wilde al snel naar huis. Het idee dat je als je ergens voor het eerst komt, negen stukken gebak eet, is toch te gek voor woorden?
Een andere keer gingen we bij mijn zus lunchen. Zij dekt de tafel altijd met veel zorg. Mooi servies en lekkere dingetjes. We waren wat vroeg en mijn zus moest het broodbeleg nog op tafel zetten en de soep moest nog opgediend worden. Terwijl mijn zus nog in de keuken was, begon mijnheer al broodjes te smeren (alleen met boter) en op te eten. Dat is toch echt onbeschoft?
Hij heeft volgens mij weinig opvoeding genoten. Ik heb zijn ouders nog nooit ontmoet en hij heeft geen broers en zusjes.
Ik ben best een ondernemend type maar hij slaat echt alles. Hij wil een heleboel activiteiten in één dag stoppen. Op zondagmorgen wil hij wandelen in het bos. Prima. Daarna wil hij naar een koffieconcert . Ook goed. Daarna spoeden we ons naar zijn boot om een stukje te varen. Alla dan maar. Daarna wil hij op bezoek bij vrienden. Nou ja, als dat moet! Dan moet er ’s avonds nog naar de bioscoop gegaan worden. Fiena, dat is me teveel. Ik kan dan helemaal niet genieten van alles. Hij raffelt alles af. Het éne is nog niet gedaan of hij is al weer bezig met het volgende.
Wat steeds meer opvalt is dat hij nooit vraagt of ik het wel leuk vind. Hij heeft zijn plannen al klaar en sleurt mij gewoon overal naar toe.
Hij wil zo snel mogelijk gaan samenwonen. Fiena, wat moet ik doen? Ik hou toch van hem.
Beste J.
Sleurt hij u ook zo gretig naar de gezamenlijke sponde?