Beste Fiena,

Het grote gevecht met kerstbomen, kerstboomlampjes- en versieringen is begonnen. Begrijp me goed, ik hou van kerstmis en alle versieringen die daar bij horen. Dan kan ik echt uit mijn bol wat de ultieme kitsch betreft. Iedereen vindt deze kitsch ook nog mooi!

Ik neem er twee, kerstbomen. Ik woon niet groot en heb een open keuken. Als ik in de keuken bezig ben, wil ik ook een kerstboom zien. Dus in twee hoeken van de kamer staat een boom. Niet heel groot, eigenlijk gewoon kleine boompjes.

Verder heb ik allerlei dierbare spullen om verder te versieren. Dit jaar zet ik mijn huisjes met waxinelichtjes in de boekenkast op de diverse planken. Verder heb ik wel 12 snoeren lampjes, allemaal gekleurde. Dat is misschien niet de trend van dit jaar maar ik vind het vrolijk staan. Ik bevestig ze in raamkozijnen, rond deuren, op kasten. In de kamer, keuken, badkamer en slaapkamer. Dat betekent uren ellende en frustratie omdat alle snoeren in een niet te ontwarren kluwen verstrikt zitten.

Na Drie koningen, kan ik geen kerstversiering meer zien. Alles moet weg, en snel. Ik neem niet de tijd om alle lampjes keurig in een daarvoor bestemde doos te doen. Nee, ik ruk ze uit de boom en prop ze in een doos. Ieder jaar opnieuw schud en pulk en trek ik aan de snoeren. Soms komt een heel snoer plotseling los. Meestal niet. Na uren van ergernis stop ik diverse snoeren die in de knoop zitten in glazen vazen en potten. Ook mooi. Het gevolg is dat ik weer nieuwe kerstlampjes moet kopen.

Ik stik van de waxinelichthoudertjes in alle kleuren en maten. Deze staan door het hele huis. Vorig jaar heb ik in de kersttijd wel 1000 waxinelichtjes gebrand. Onderschat het werk niet. Ik ben iedere dag geruime tijd bezig met ze te vervangen door verse. Het resultaat is fantastisch in mijn ogen. Ik beheers me om ze niet al om negen uur ’s morgens aan te steken. Ik wacht tot een uur of elf. Maar dan moet het echt.

Voor het zo ver is moeten eerst de lampjes uit elkaar gehaald worden. Wat een ellende...

Beste L,

Zelf schuld!