Mevrouw A. C. F. van den B. worstelt met het volgende dilemma:
Geachte Fiena,
Mijn naam is A.C.F. van den B. en ik ben 80 jaar. Toch heb ik nog raad nodig op mijn leeftijd. Normaal gesproken kan ik echt mijn woordje goed doen en ik kan ook nog met de pen overweg. Ik heb een pijnlijk probleem. Mijn twee dochters zijn echt schatten en ze willen allebei voor mij zorgen. Ze komen iedere dag. Mijn dochter M. zorgt voor mijn huis. Ik kan zelf niet meer de ramen wassen en stofzuigen. Ook zorgt zij voor de was. Wel doe ik zelf de vaat en neem stof af. Mijn andere dochter C. doet boodschappen en kookt voor mij. Op zich allemaal goed geregeld, zou je zeggen. Ware het niet...dat mijn dochter C, degene die kookt, een overtuigd vegetariër en macrobioot is. Alles moet gezond! Ik vind dat helemaal niet lekker. Eerlijk gezegd vind ik het niet te eten. Maar, ik zal wel moeten. Er komt niets ongezonds in huis. Weet u, ik ben dol op chocolade en Belgische bonbons. Maar ik krijg alleen rijstkoeken en boekweitkoeken. Ik hou van heerlijk vers witbrood met roomboter. Ik krijg hard ongedesemd brood met wat een soort zalf lijkt. Een biefstukje dat in de mond smelt kan ik erg appreciëren, een kipfiletje is ook niet te versmaden. Maar ik mag alleen tofu met haver en gort. Mijn dochter krijgt een flauwte als ik mijn wensen zou uiten. Het is heel lief van haar dat zij mij zo lang mogelijk hier op aarde wil houden, maar ik wil daar dan wel van genieten. Ik krijg van haar allerlei soorten (gezonde) thee. Ook vruchten, onbespoten natuurlijk, compleet met wormen. Rijstballen of quineva met gierst en gerst en heel veel zeewier. Brrr, ik vind er niks aan. Als ik nog goed ter been was, zou ik zelf naar de winkel gaan en lekkere dingetjes inslaan. Maar dat kan ik niet meer. Ik ben afhankelijk van C. Mijn andere dochter durf ik helaas ook niet meer te vragen om iets mee te brengen. Als C. daar achter komt breekt de hel los. Dan verwijt C. haar zus dat zij mij wil vermoorden. Daarbij is ook M. op de gezonde tour. Zij het op een andere wijze. Zij brengt allerlei drankjes, pilletjes en oliën mee van de natuurgeneeswinkel. Ik hoef maar te zeggen dat ik wat moe ben of hier of daar een pijntje voel en zij komt aandragen met meerdere flesjes en zakjes. Dat moet ik allemaal slikken en drinken. Mijn dochters menen het goed. Maar ik wil gewoon genieten van de tijd die ik nog heb. Ik heb een goed pensioen en kan alles kopen waar ik zin in heb. Eerlijk gezegd ben ik een beetje bang van mijn dochters. Stel je voor dat ze het bijltje erbij neergooien? Dat ze zeggen dat ik zelf mijn boontjes maar moet doppen? Wat ik ook naar vind is dat ik mijn buurvrouw (wij zijn al meer dan veertig jaar vriendinnen) nog geen fatsoenlijk koekje kan aanbieden. Echte koffie is ook uit den boze, volgens C, daarom drink ik een soort surrogaat, yannoh. Het lijkt wel oorlog.
Fiena, een gewetensvraag: wat zou ú doen in zo’n geval?
Beste mevrouw v.d.B.
Ik zou stiekem iemand ‘in dienst nemen’ die alles waar ik zin in had voor mij zou inkopen. Heeft u misschien een buurjongen- of meisje? Heeft uw buurvrouw misschien iemand die een keer per week voor u enkele boodschapjes zou kunnen doen? Mijn raad is: doe het stiekem en in het geniep. Verstop uw lekkernijen heel goed. Gestolen pruimen (als eieren zo groot) van de bomen van de buurman waren toch ook altijd lekkerder dan de pruimen van de eigen boom? Denk eraan, het beste is nog niet goed genoeg voor u. U bent het waard.
Nog vele geheime smikkelpartijtjes,
Fiena