Frank (43) en Gabriëlla (41) de Wit hebben van de nood een deugd gemaakt en hebben hun boerderij aangepast aan de wensen van campinggasten. Maar wel zonder hun boer zijn op te geven. Was het van oorsprong een boerderij? Frank: "Mijn ouders hadden een boerderij met varkens, koeien en aspergeteelt. Een gemengd bedrijf. Ik wilde altijd al boer worden. Wij hebben thuis vier kinderen. De andere drie hebben voor een andere carriere gekozen. Ik ben naar de biologische school en daarna naar de middelbare landbouwschool gegaan en ben daarna bij mijn ouders gaan werken in een maatschap. Dat was in 1986. We hebben ongeveer een jaar of tien op de traditionele manier geboerd." Wat veranderde toen? Frank: "De varkenshouderij kelderde enorm vanwege lage vleesprijzen, we hadden een verouderde stal die niet meer beantwoordde aan de wettelijke normen. Daarnaast waren we met de varkenshouderij te kleinschalig. Wij hadden niet de mogelijkheid om uit te breiden. Toen is het plan ontstaan om een Boerderij/Camping op te starten." Zocht de boer ook een vrouw? Frank: "Ik heb Gabriëlla leren kennen in 1986 tijdens het uitgaan in Montfort. Met carnaval klikte het! Gabriëlla: "Ik stond er helemaal niet bij stil dat hij boer was. Ik was verliefd. Ik had helemaal niets met het boerenleven. Ik vond het eerst wel leuk en daarna merkte ik hoeveel werk het is. Ik zag hem te weinig naar mijn smaak. Tegenwoordig valt de aspergeteelt onder mijn beheer. We hebben huisverkoop. Dus wij wassen, sorteren en verkopen de oogst zelf. Ik heb gedurende twee maanden per jaar mijn eigen winkeltje. Maar ik werk ook nog als verpleegkundige in het Laurentius ziekenhuis. Wij hebben het zo kunnen regelen dat ik tijdens de aspergetijd vrij ben en deze uren later weer inhaal." Frank: "In 2002 hebben mijn ouders met ons van huis geruild. Zij zijn in ons huis in Swalmen gaan wonen en wij zijn op de boerderij gaan wonen. Wij hebben toen ook het bedrijf overgenomen. Wij hebben twee kinderen, Marjolein van 12 jaar en Thomas van 10 jaar. " Gabriëlla: "Ik vond het fijn om op de boerderij te gaan wonen, zo zagen de kinderen en ik Frank vaker en we hebben het huis verbouwd naar onze smaak. Voor de kinderen betekende het veel meer vrijheid, geen ommuurde tuin meer maar veel natuur om in te spelen. Ook hebben ze vaak aanspraak aan de campinggasten." Was het een grote omschakeling? Frank: "We hebben in 1999 de varkensrechten verkocht, daar kwam toen net een gunstige regeling voor. De gemeente Swalmen werkte mee om een camping te kunnen realiseren. We hebben de varkensstal gedeeltelijk verbouwd en mooi, nieuw sanitair geplaatst. In 2000 opende camping zijn deuren. Wij hebben zoogkoeien, dat betekent dat onze koeien heerlijk in de wei staan met hun kalveren. Een mooi gezicht! Wij hebben stro nodig voor de koeien dat verbouwen we zelf." Hadden jullie een geschikte plek voor de camping? Frank: "Een heel mooie plek, ongeveer een hectare groot achter ons huis. Maar wij zien er niet veel vanwege de begroeiing. Wij hebben genoeg privacy. De gasten brengen zelf hun tenten en caravans of campers mee. Wij leveren het sanitair en het mooie terrein. De prachtige omgeving is er hoe dan ook. Verder is er aan de overkant van onze camping een gezellig café met een restaurantje en ook twee kleine winkels voor de nodige boodschappen. Vlakbij ligt het zwembad van Swalmen. Gabriëlla: "Wij organiseren geen activiteiten, we geven wel voorlichting en advies over de mogelijkheden in de omgeving. We hebben een standje met alle folders en informatie. Wij richten ons op de 45-plussers, mensen zonder kleine kinderen die rust zoeken. De camping loopt eigenlijk verrassend goed en we treden naar buiten via advertenties en in het speciale blad voor Boerderij/Campings. Maar de mond tot mond reclame werkt het allerbeste."