Andy en Vivian wonen met hun kinderen Joey en Ben midden in de natuur. Zij gooiden het over een andere boeg en ruilden hun drukke leven in tegen de rust in Midden-Limburg. Vivian vertelt over de voor- en de nadelen en over alle plannen die zij willen verwezenlijken.
Hoe kwamen jullie op het idee om een minicamping te beginnen op een boerderij?
Vivian: “Wij woonden vlakbij Eindhoven. Ik werkte full-time bij Ikea en Andy werkt bij de luchtmacht. Ook full-time. We brachten Joey ‘s morgens weg en haalden hem ‘s avonds weer op. Alleen de weekenden zagen we hem eigenlijk. Toen ik zwanger was van Ben hadden we zoiets van ‘Is dit het nu?’ Ik ben tijdens beide zwangerschappen flink ziek geweest. Op een gegeven moment moest Andy een paar dagen weg voor zijn werk en ik was bij mijn vader en moeder in Sint Odiliënberg. Ik hoorde dat deze boerderij te koop stond met minicamping en ik voelde me meteen beter. Dat was het voor mij helemaal. En daarbij terug naar Limburg. Een mooie bijkomstigheid.”
Was je man ook enthousiast?
“ Gelukkig wel. We worden er niet rijk van, dat niet. Andy blijft gewoon werken. Daarbij helpen mijn vader en moeder iedere dag op de camping. Toen we de boerderij gekocht hadden, hebben we er alles uit gesloopt en opnieuw ingedeeld. Alles moest vernieuwd worden electriciteit, verwarming, water, riolering. We hebben zoveel mogelijk zelf gedaan. Dat was in september 2000. We hadden nog enkele campinggasten maar we hebben de hele winter doorgewerkt en in de zomer waren we klaar om gasten te ontvangen.”
Hoeveel campingplaatsen hebben jullie?
“Op de camping zijn 15 plaatsen voor tenten en caravans. Daarnaast hebben we in de oude stal een groepsverblijf gemaakt voor 75 personen. Daarin is een keuken, een eet/recreatiezaal en drie slaapzalen. Heel geschikt voor scholen en verenigingen. In 2001 hebben we twee trekkershutten gebouwd voor vier personen.”
Wat is er zoal te beleven bij jullie?
“ Bij ons komen de mensen voor de rust. Het is er doodstil. We kijken uit over de akkers, de velden en het bos grenst aan het terrein. Mensen komen bij ons om te fietsen of te wandelen.”
Hoe zijn de blokhutten en de oude stal ingericht?
“ In brocante-stijl. Zoals veel boerderijen in Zuid-Europa. Wij hebben alles lavendelblauw geschilderd en ook veel lavendelplanten rondom. Ik verkoop ook brocante, twee of drie keer per jaar. Ik ga inkopen in Frankrijk en Italië. Op zo’n dag kun je ook wijnproeven bij ons en een vriendin staat er ook met spulletjes. Ik zou graag een winkeltje in brocante erbij hebben maar dat mag niet van de gemeente. Het zou ook teveel tijd vergen. Alleen al het inkopen.”
Willen jullie nog verder uitbreiden?
“ Ik volg nu een studie ‘sociale juridische dienstverlening’. Misschien richt ik daar ooit een ruimte voor in op de boerderij om met jongeren te werken die met politie of justitie in aanraking zijn geweest. Jongeren die hun tijd niet goed kunnen indelen of die sociale vaardigheden missen. Maar ik moet nog drie jaar studeren. Dus dat is toekomstmuziek.
Wat zijn de voordelen en wat de nadelen?
“De voordelen zijn dat wij prachtig wonen, dat onze kinderen er veel vrijheid hebben en ik altijd bij de kinderen ben. Nadeel is dat we nooit weg kunnen. De hele zomer, zeven dagen per week, moet er iemand zijn om de gasten te woord te staan.”