Toos Beurskens (64) heeft al meer dan dertig jaar haar winkel in antiek en curiosa. Zij is met hart en ziel verknocht aan bijzondere spullen en aan de mensen. Toos is nog niet van plan om ermee op te houden. Ze doet het wel al een tijdje rustiger aan. De winkel is bijvoorbeeld alleen nog ’s middags open.
Hoe kwam je ooit op het idee om zo’n zaak te beginnen?
Toos: “Dat is een goeie vraag. Ik ben er gewoon ingerold. Ik heb altijd interesse in handelen gehad. Het handelen en het contact met de mensen. Dat vind ik geweldig. Kijk, ik ‘handel’ in de winkel maar ik ‘handel’ ook tijdens de inkoop van de spullen. Wat zou er achter die voordeur staan? Wat zal ik vinden en zien? Het blijft spannend.”
Is er nog genoeg te koop?
“Ik word natuurlijk veel gevraagd als er een inboedel te koop is of als ouder(s) naar een bejaardenhuis gaan. Ik kom bijvoorbeeld voor een tafel. Maar ik ga zonder tafel weg omdat ik te weinig geboden heb. Maar in plaats daarvan koop ik dan andere spullen die ik daar zie staan. Soms ga ik nog naar veilingen, maar zelden. Ik heb in de loop van de jaren een hele mooie verzameling opgebouwd.”
Is het vak veranderd?
“Tja, dat hele leuke van inkopen van vroeger is er niet meer. Kringloopwinkels en ook internet hebben veel kapot gemaakt. Ik vind het eigenlijk niet eerlijk. Kringloopwinkels krijgen alles voor niets en ik moet gewoon betalen voor mijn handel. Ze waren bedoeld voor mensen met een smalle beurs. Dat is allang niet meer zo. Deze winkels weten de prijzen!”
Hoe is de sfeer in jouw winkel?
“Ik hou van gezelligheid. De koffie staat klaar en je hoeft echt niet persé iets te kopen. Mensen die kijken en genieten, zijn ook van harte welkom. Bij mij is veel te zien. De winkel staat propvol. Je kunt er bijna niet lopen. Maar het is voor de klant een uitdaging om juist dat ene leuke dingetje te ontdekken. Ik help zoeken naar een bepaald suikerpotje of dekseltje. Ik weet precies wat ik heb.”
Hoe creëer je die sfeer?
“Kijk, ik kan ook een winkel hebben, strak met vijf mooie stukken. Dat is niet mijn stijl. Mijn spullen hebben meestal een gevoelswaarde. Ik vind het verhaal achter een kastje of beeldje net zo belangrijk. Het geeft een meerwaarde om dat aan de klant te kunnen vertellen. Bijvoorbeeld van wie het is geweest en waar het heeft gehangen of gestaan. Daarbij werk ik heel graag.”
Denk je daarom nog niet aan ophouden?
“Ik kan het niet missen. Ik denk er wel eens aan. Ik leef wel gemakkelijker dan vroeger en ga pas ’s middags open. Ik heb ook nog veel te veel energie. Dat moet ik toch ook ergens in kwijt.“
Heb je zelf veel speciale stukken?
“Soms kom ik iets tegen dat ik zelf hou. Maar als iemand bij mij op bezoek komt en het graag wil kopen, kan dat wel. Terwijl als ik datzelfde stuk in de winkel zou zetten, zou degene het niet zien staan. Heel vreemd!”
Wat maakt jouw ‘handel’ bijzonder?
Ik ben soms ook maatschappelijk werkster. In de winkel hoor ik veel problemen. Ik ken heel veel mensen en bij mij in de winkel aan de tafel achter een kop koffie worden veel onderwerpen aangesneden. Dan vragen mensen hoe ik dat aan zou pakken. Dat gaat automatisch zo. Maar er wordt ook heel veel gelachen!