Riet Slabbers, (58), richtte veertien jaar geleden een centrum op waar zij cursussen aanbood in schilderen, tekenen en boetseren. Niet op een technische manier maar wat telde was de weg naar het eindresultaat. Riet begeleidt het proces van kunstzinnig bezig zijn. Zij werkte toen vanuit thuis, nu heeft zij een centrum op een andere locatie.

Hoe is het allemaal begonnen?

“ Ik heb in de verpleging gewerkt en daarna de Sociale Academie gedaan. Daarnaast had ik tekenles in ‘genezend tekenen’. Ik vond alleen tekenen en schilderen niet genoeg. Ik wilde meer weten over het waarom. Hoe komt het bijvoorbeeld dat alle mensen vanuit een en dezelfde opdracht totaal verschillende dingen maken? Daarna ben ik een opleiding gaan doen in Leiden. Deze lerares werd geïnspireerd door de antroposofie. Op een geven moment heb ik het centrum in Roermond opgericht.”

Werd het zoals je gehoopt had?

“Jazeker, maar na zeven jaar wilde ik privé en werk scheiden. Dus ik ben met het centrum verkast. Nu trek ik de deur thuis achter me dicht en laat alles achter me. Ik kan me volledig op mijn werk richten. Daarbij werd de praktijk aan huis te klein. Ik heb er geen moment spijt van gehad.”

Hoe ging het verder?

“Een jaar of drie geleden was ik steeds heel moe. Ik moest echt pas op de plaats maken. Ik gaf naast de cursussen en individuele therapieën ook nog kinderworkshops en zelfs op zaterdagen gaf ik workshops. Daarnaast had ik ook nog een winkelruimte met schildermaterialen en kunstkaarten. Kortom, ik begon een grote druk te voelen. Er was niemand die het van mij over kon nemen als ik ziek was.”

Welke weg ben je toen ingeslagen?

Ik heb toen besloten om met de individuele therapieën en de kindercursussen te stoppen. Eigenlijk alle middag- en avondactiviteiten. Verder heb ik een oude droom van stal gehaald en de winkel meer gezicht gegeven. Ik ben boeken gaan verkopen over spirituele onderwerpen. Dat was er nog niet in de omgeving.”

Wat doe je nu op het kunstzinnige vlak?

“Ik geef nog drie ochtenden cursussen. Het bezig zijn met materialen zoals klei en verf doet heel veel met mensen. Gedurende het kunstzinnig bezig zijn laten mensen een deel van zichzelf zien. Een soort innerlijk plaatje. Met dien verstande dat een tekening of een beeld een momentopname is. Een uur later of een dag later komt er een ander resultaat uit.”

Doet het eindresultaat er niet toe?

Riet: “Het is in ieder geval ondergeschikt aan de weg er naar toe. Het eindresultaat kan natuurlijk wel heel mooi zijn maar dat is niet het belangrijkste streven. Je ziet wel een soort handschrift ontstaan, een herkenbaarheid. De afdruk van een periode in het leven van iemand.”

Hoe belangrijk is jouw winkel voor jou?

“Heel belangrijk. Ik heb nu heel veel boeken over spirituele en alternatieve zaken. Een prachtige collectie kunstkaarten. Eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Ik verkoop ook, zoals ik dat noem, sfeerverhogende artikelen. Zoals zuiver bijenwas kaarsen, wierook, etherische oliën, ook hebbedingetjes. Maar bijvoorbeeld geen Boedha’s en stenen. Het is geen new-age-winkel.”

Organiseer je nog andere activiteiten?

“Onlangs ben ik begonnen met iedere maand een lezing te organiseren van bijvoorbeeld schrijvers van de boeken die ik in de winkel verkoop. Na de lezing is nog een gezellig samenzijn om na te praten onder het genot van een drankje. Dat noem ik mijn spiritueel café. Als ik zelf ergens een lezing bijwoon, vind ik het altijd heel fijn om daarna nog van gedachten te kunnen wisselen.”

Vertel eens iets meer over de lezingen?

“We hebben een lezing gehad over de cultuur en spiritualiteit van de Maya’s in Guatamala. In maart is er een lezing over hoog-sensibiliteit. Een heel actueel thema. In mei komt een heks vertellen over deze cultuur. Op deze manier komen een heel scala van spirituele en culturele onderwerpen aan de orde.”