Pennenvruchten van Ingrid Schouten-Minten (53) in de vorm van gedichten, zijn wekelijks te lezen in deze krant. Menige Limburger geniet al jaren van haar gedichten. Zij wil iets meer aan de weg gaan timmeren en haar talenten meer tot uitdrukking laten komen.

Hoe ga jij te werk?

Ingrid: “Ik heb tot nu toe altijd vanuit mezelf geschreven, nooit in opdracht. Al mijn gedichten en boeken tot nu toe schreef ik vanuit mezelf. Ook het boek over Burkina Faso, dat wel in opdracht was, maar toch vanuit mijn eigen visie geschreven. Ik blijf op deze manier werken maar ik wil daarnaast meer in opdracht gaan schrijven.

Dat is een verbreding van mijn werk. Ik krijg tegenwoordig steeds vaker de vraag om voor mensen een gedicht te schrijven of een tekst voor een geboortekaartje of een overlijdenskaart. Ik denk dat er een behoefte is om gedachten van mensen goed te verwoorden. Dat is niet iedereen gegeven.”

Wat is het plan?

Het zijn vaak kleine teksten, die er wel heel erg toe doen. Ieder woord dient afgewogen te worden en precies te verwoorden wat mensen bedoelen maar niet zelf op papier krijgen. Ik wil mensen helpen om hun gedachten, hun persoonlijke ideeën te volgen. Dat doe ik op een manier zoals zij dat zelf nét niet kunnen. Ik ga met die mensen om de tafel zitten en probeer er achter te komen wat zij precies willen uitdrukken. Als dat duidelijk voor mij is ga ik dat zo mooi mogelijk doen. Ik denk dat dit een stukje aanvulling is op de clichézinnen waaruit ze kunnen kiezen bij bijv. geboorte en overlijden”

Wat is de aanleiding voor dit aanbod?

“Op crematies hoor ik vaak toespraken waarin ik de ‘ziel’ mis. Het zou meer body kunnen hebben. Ik hoop dat mensen dat stukje bij mij komen halen. Een aanvulling op hun eigen gedachten en ideeën. Hetzelfde bij de tekst van geboortekaartjes of de toespraak op een jubileum. Ik denk dan: ‘kom naar mij en we maken er samen iets moois van!”

Hoe krijg je mensen zover dat ze naar jouw komen voor vier regels?

“Dat is de kunst. Hoe krijg ik de mensen bij mij op de stoep. Ik hoop met dit artikel de drempel te verlagen. Daarom ben ik hier om te zeggen dat mensen gewoon de telefoon moeten pakken en mij bellen voor een afspraak. Voor korte of langere teksten of gedichten, ook in het dialect, voor iedere gelegenheid. We kunnen desgewenst ook kiezen voor een bestaand gedicht. Ik kan zeggen dat ik niet duur ben maar er hangt wel een prijskaartje aan afhankelijk van de opdracht.”

Is schrijven je werk?

“Het is mijn passie. Ik móet schrijven. Soms ben ik iets heel anders aan het doen en dan valt me een regel in. Ik hou op met wat ik aan het doen ben en ik schrijf niet alleen die regel op maar meteen een heel gedicht. Een gedicht komt bij mij binnen en enkele minuten later staat het op papier. Het fascinerende van dit vak is dat ik voor een leeg stuk papier of scherm zit en binnen nu en een half uur, staat er iets wat mezelf ook verrast. Ik weet niet van tevoren wat er komt te staan. Ik hou absoluut niet van gedichten met moeilijke woorden die fantastisch klinken maar niemand begrijpt.”

Wat is er van jou al gepubliceerd?

“In 2006 verscheen mijn eerste gedichtenbundel ‘Voetstappen in de rode aarde’. De opbrengst daarvan is naar een gezin in Kenia gegaan om ze een nieuwe start te geven. Twee jaar geleden volgde de tweede bundel ‘Windstil in mij’.

Ik heb een boek (Béog Koamba) geschreven over mijn eerste reis naar Burkina Faso, waarin ik in de vorm van een reisverslag vertel over de projecten van de Stichting Kinderhulp Burkina Faso van Monique Wolters En het boek ‘Remunj, ich haaj van dich’ met foto’s van Ton Coppen. Alles is uitgegeven in eigen beheer, door mijn eigen uitgeverij en vanaf nu ook tekstbureau ‘Makanga’.”